Psychoza maniakalno-depresyjna jest poważną chorobą psychiczną, która pojawia się wraz ze zmianą dwóch głównych faz choroby - maniakalnej i depresyjnej, i w zależności od postaci może manifestować się jako bardzo jasna i prawie niezauważalna. Dlatego tak ważne jest słuchanie siebie w celu wykrycia objawów na czas.
Ogólne informacje o chorobie
Z reguły pacjent może doświadczyć jednej z faz choroby lub okresu przerwy, w którym pacjent może prowadzić normalne życie. Inną dobrze znaną nazwą tej choroby jest zaburzenie afektywne dwubiegunowe, fazy to epizody psychotyczne. Zmiękczona forma z minimalną liczbą symptomów nazywana jest cyclotime.
Nazwa zależy od sezonowości, zaostrzenia występują głównie jesienią i wiosną. Choroba może wystąpić w każdym wieku, począwszy od okresu dojrzewania, ale ostatecznie uformowała się bliżej 30 lat.
Statystyki pokazują, że choroba występuje najczęściej u kobiet, a całkowita częstość występowania wśród populacji wynosi 7 pacjentów na 1000 osób.
Co więcej, pierwsze przejawy patologii są słabo wyrażone, często można je pomylić z problemami nastolatków.
Główne powody
Ta choroba jest mało badana, ponieważ psychiatrzy nie potrafią jasno wyjaśnić przyczyn patologii.
Uważa się, że jedną z przyczyn jest dziedziczność, ponieważ choroba może być przenoszona z matki na dziecko. Do pewnego momentu obecność psychozy maniakalno-depresyjnej może się nie objawiać, jednak po porodzie może nagle pojawić się stres, z długim pobytem w trudnych warunkach.
Kolejny powód - osobliwości układu nerwowego każdej osoby. Jeśli weźmiemy pod uwagę mechanizm rozwoju patologii, ale psychoza maniakalno-depresyjna może być spowodowana problemami w transmisji impulsów nerwowych.
Takie naruszenia zwykle pojawiają się na skutek zmian w aktywności serotoniny i innych substancji chemicznych odpowiedzialnych za przekazywanie informacji.
Większość powodów dzieli się na dwa typy:
- fizjologiczny;
- psychospołeczny.
Pierwsze obejmują zaburzenia czynności tarczycy, zaburzenia równowagi hormonalnej, guzy mózgu, urazy głowy, uzależnienie od substancji odurzających.
Problemy psycho-emocjonalne tkwią w potrzebie ochrony przed stresem. W tym przypadku osoba może iść do pracy z głową, daje się rozmyślnej zabawie, w wyniku czego ciało doświadcza poważnego zmęczenia, zaczyna się depresja.
Klasyfikacja
Według lekarzy najczęstszym wśród pacjentów jest zaburzenie jednobiegunowe - depresyjne, w którym pacjent pogrąża się w głębokim przygnębieniu.
Ale istnieje również dwubiegunowa psychoza maniakalno-depresyjna, która dzieli się na następujące typy:
- klasyczny, w tym przypadku pacjent ma wyraźne objawy;
- drugi typ jest raczej słaby, co komplikuje diagnozę, a ze względu na krótkie fazy choroby ta patologia jest często mylona z depresją i melancholią.
Objawy w tej patologii
W medycynie wszystkie objawy związane z chorobą afektywną dwubiegunową są pogrupowane w jedną grupę zwaną zespołem sympatykotonicznym. Pacjenci zwykle mają zwiększony niepokój i aktywność. Oni także:
- gadatliwy;
- zbyt pewny siebie;
- mają ekspresyjną mimikę;
- dużo gestykuluje;
- łatwo irytuje i boleśnie reaguje na krytykę;
- podatny na agresję;
- mają rozszerzone źrenice.
Tacy ludzie zazwyczaj trochę się pocą, a skóra na twarzy jest podatna na przekrwienie. Pacjenci mogą skarżyć się na tachykardię, ciężkość w żołądku, bezsenność, uczucie gorąca.
Również w tej fazie pacjenci są narażeni na ryzyko, w tym hazard, a nawet przestępstwa, takie jak kradzież. Charakteryzują się nieuzasadnionym optymizmem, który wierzy w szczęście i jest wybrany.
Dzięki temu pacjenci mogą inwestować w wątpliwe inicjatywy, przekazywać wszystkie pieniądze do kasyna lub kupować loterie, ponieważ są pewni, że wygrają miliony.
Z depresyjną postacią choroby pacjent, przeciwnie, staje się bardzo apatyczny, mówi cicho, jest trochę emocjonalny, jego ruchy są spowolnione. Wielu w tym okresie skarży się na uczucie ucisku w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem. W ciężkich przypadkach pacjenci tracą podstawowe zapotrzebowanie na jedzenie i picie. Są skłonni myśleć o samobójstwie i często wykazują się wyrafinowaniem, próbując doprowadzić wszystko do końca.
Jak jest diagnoza
Bardzo trudno jest zdiagnozować taką chorobę, ponieważ wiele jej objawów przypomina objawy innych patologicznych stanów psychicznych. Zazwyczaj, w celu ustalenia diagnozy specjalisty przeprowadza badanie pacjenta, jego krewnych, które również ujawniają możliwość dziedzicznej podatności na tę chorobę.
Pacjent musi również przejść serię testów, których wyniki pokażą jego stan emocjonalny, pomogą określić obecność uzależnień, lęk. Pacjenci z tą diagnozą mogą być również wysyłani do MRI, zdjęcia rentgenowskie - wyeliminuje to obecność urazów, guzów, zatrucia ciała.
I dopiero po precyzyjnej definicji obrazu klinicznego i diagnozy pacjentowi przepisuje się leczenie.
Leczenie psychozy maniakalno-depresyjnej
Choroba afektywna dwubiegunowa dobrze reaguje na leczenie, więc nie można obejść się bez leków przeciwdepresyjnych i leków stabilizujących nastrój.
Jednym z najbardziej znanych środków jest sól litu zawarta w takich preparatach jak Mikalit, węglan litu itp. Jednakże, jeśli zaburzenia czynności nerek i przewodu pokarmowego są osłabione u osób podatnych na niedociśnienie, takie leki mogą być przeciwwskazane.
W ciężkich przypadkach, leki uspokajające, leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina, finlepsyna, topiramat, mogą być przepisywane w leczeniu takiej choroby. Eksperci donoszą, że w patologii neuroleptyki są skuteczne, na przykład Aminazin, Galapidol.
Podczas takich sesji specjalista pomoże pacjentowi uświadomić sobie jego stan, opracuje strategię zachowania w przypadku pogorszenia, wzmocni umiejętności kontrolowania emocji. W niektórych przypadkach krewni pacjenta są zapraszani na zajęcia, które zostaną nauczone, aby zapobiec pojawieniu się nowych ataków.
Zapobieganie i rokowanie
Aby uniknąć pojawienia się nowych epizodów psychotycznych, konieczne jest utrzymanie stabilnego tła emocjonalnego, aby zapobiec sytuacjom stresującym. Ponadto pożądane jest kontynuowanie przyjmowania leków przepisanych przez lekarza, ściśle przestrzegając dawkowania.
Jednak wielu pacjentów po złagodzeniu objawów ostrej fazy zapomina o przyjmowaniu leków, co ostatecznie prowadzi do nowej rundy choroby, która często objawia się w bardziej ostrej postaci. Jeśli weźmiesz środki poprawnie, faza afektywna może nie wystąpić.
Całkowite pozbycie się tej choroby jest niemożliwe, ponieważ ryzyko pojawienia się nowej fazy zawsze pozostanie. Jednak, aby przedłużyć okres remisji i przez wiele lat, jest to możliwe, powinieneś po prostu przestrzegać wszystkich zaleceń medycznych.
