Szkarłatna gorączka jest ostrą chorobą zakaźną charakteryzującą się gorączką, bólem gardła, ogólnym zatruciem ciała i obfitą wysypką. Niemowlęta w wieku od 2 do 10 lat są najbardziej podatne na tę chorobę.
Szkarłatna gorączka rozwija się w wyniku przedostania się paciorkowca grupy A do organizmu człowieka, w wyniku infekcji spowodowanej brakiem odporności na tego typu choroby.
Przyczyny szkarlatyny, drogi transmisji
Streptococcus grupa A, padająca na śluzówkę nosogardzieli dziecka, zaczyna się aktywnie rozwijać i atakuje zarówno nosogardzieli, jak i skórę, a także narządy wewnętrzne. Niebezpieczeństwem nie jest sam paciorkowiec, ale toksyna, którą uwalnia podczas swojej żywotnej aktywności w organizmie człowieka.
Zajęcie się błoną śluzową jamy ustnej i nosa (rzadziej - przez rany na skórze), paciorkowce rozpoczyna aktywną reprodukcję, powoduje ból gardła, emituje substancje toksyczne, które dostają się do innych narządów i układów organizmu.
Dotknięte serce, układ nerwowy, nerki. Istnieje ogólne zatrucie organizmu toksynami.
Według statystyk, od 15 do 20% osób, które wydają się być całkowicie zdrowe, jest nosicielami paciorkowców grupy A. Choroba jest wysoce zakaźna, uważa się, że osoba może być jej nosicielem przez kolejne 22 dni od początku pierwszych objawów. Okres inkubacji trwa od 1 do 12 dni, w większości przypadków wynosi 2-4 dni.
Zakażenie następuje bezpośrednio od chorej osoby z jakąkolwiek postacią zakażenia paciorkowcami (zapalenie migdałków, reumatyzm, szkarłatna). Transmisja paciorkowca zachodzi przez kropelki unoszące się w powietrzu. U osoby, u której kiedyś wystąpiła szkarłatna szkoda, do końca życia powstaje odporność, ponowna infekcja jest niemożliwa. Szczyt choroby występuje w okresie jesienno-zimowym.
Szkarłatna gorączka u dzieci: objawy fazy początkowej i ogólnej
Diagnozowanie szkarłatnej bariery w okresie inkubacji może być dość trudne. Będzie to wymagało serii testów laboratoryjnych.
Dziecko może narzekać na ogólne złe samopoczucie, być ospałe, czuć się słabe i mieć ból gardła. Błona śluzowa nosa i gardła jest czerwona. Ale w tym czasie choroba zaczyna się szybko rozwijać i osiąga maksimum w ciągu jednego dnia, kiedy rozpocznie się jej aktywny etap.
Następują następujące procesy:
- gwałtowny wzrost temperatury od 38 stopni lub więcej;
- ciężkie ból gardła;
- dziecko traci apetyt;
- pojawia się słabość, letarg, dziecko jest kapryśne;
- migdałki wyraźnie powiększone, czerwone z resztą gardła.
Na tym etapie gorączka szkarłatna jest również trudna do zdiagnozowania, ponieważ objawy są podobne do nieżytowego zapalenia migdałków. Charakterystyczne dla objawów gorączki szkarłatnej zaczynają się manifestować drugiego dnia po zakażeniu. Obejmują one:
- Wysypka Pod wpływem toksycznych substancji toksycznych uwalnianych przez paciorkowce skóra staje się pokryta wysypką w postaci małych czerwonych kropek. Początkowo wysypka pojawia się w górnej części klatki piersiowej, a następnie rozprzestrzenia się na szyję i twarz, a także na naturalne fałdy. Policzki dziecka stają się czerwone, usta stają się jaskrawoczerwone, a skóra w pobliżu nosa i warg jest blada. Wysypce towarzyszy świąd, który powoduje dodatkowy dyskomfort dla dziecka.
- Wysypka rozprzestrzenia się na migdałki i błonę śluzową gardła.
- Język w ciągu pierwszych kilku godzin (dni) choroby pokryty jest białym nalotem o odcieniu szarości. Ponadto, w procesie rozwoju szkarłatnej szkarłatu, kwiat stopniowo ustępuje, jasnoczerwona powierzchnia ustępuje mu, gładka i błyszcząca.
Stopniowo, wraz z wyzdrowieniem dziecka, wszystkie powyższe objawy znikają. Tylko terminowa diagnoza i właściwe leczenie mogą zmniejszyć przejaw nieprzyjemnych skutków ubocznych szkarlatynu, a także zapobiec toksynom z innych narządów wewnętrznych.
Badanie wzrokowe gardła dziecka ze szkarłatną gorączką
Zastanówmy się szczegółowo, jak wygląda gardło dziecka ze szkarłatną gorączką i jak długo trwa ból gardła. Podczas wizualnej kontroli dziecka ze szkarłatną gorączką, gardło, tylna ściana, migdałki, łuki podniebienne i miękkie podniebienie mają jasny, wyraźny czerwony odcień.
W dławicy błony śluzowe nie mają tak wyraźnego koloru. Innymi słowy, taki objaw szkarłatnej gorączki nazywany jest „płonącym gardłem”. Jasny czerwony odcień ma wyraźną granicę, która rozciąga się między miękkim i twardym niebem.
Język pokryty jest białą powłoką o odcieniu szarości, który nie występuje w przypadku dławicy piersiowej. W cięższych przypadkach zmian błony śluzowej szkarlatyny można zaobserwować ogniska ropne, martwicę tkanek. W tym stanie ból gardła może wynosić od 3 do 5 dni.
W badaniu dotykowym występuje bolesny obrzęk węzłów chłonnych. Po 5 dniach od zakażenia szkarłatny odcień nabiera języka. Utrzymuje się przez 7-14 dni. Usta również są pomalowane na jasny szkarłatny kolor.
Wysypka ze szkarłatnej gorączki
Wysypka u pacjenta z gorączką szkarłatną występuje 2-3 dni po zakażeniu. Objawia się w postaci czerwonych małych kropek. W fałdach ciała wysypka ustępują miejsca czerwonym paskom. Wysypki pojawiają się na następujących obszarach ciała:
- na twarzy (skronie, czoło, policzki);
- na górnej klatce piersiowej;
- na fałdach ramion;
- na wewnętrznych udach;
- w pachwinie;
- w miejscach pachowych.
Wysypkę można połączyć w duże plamy. Wokół warg i skrzydełek nosa skóra nie jest pokryta wysypkami, ma blady odcień.
Ten stan skóry utrzymuje się od 3 dni do tygodnia. Procesowi regeneracji towarzyszy złuszczanie, odpadanie cząstek wysypki.
Formy manifestacji choroby
Szkarłatna gorączka u dzieci w postaci manifestacji dzieli się na gardłową i pozagardłową. Każda z nich jest typowa lub nietypowa.
Typowa forma jest klasyfikowana według następujących typów:
- Łagodna forma - temperatura ciała rzadko przekracza 38,5 stopni, wysypki na skórze są niewielkie, ból gardła nie jest silny. Łagodna forma trwa od 4 do 5 dni.
- Średnia postać - charakteryzuje się wysoką temperaturą ciała, rozległą wysypką na skórze, ropnym zapaleniem migdałków, objawami ogólnego zatrucia (osłabienie, letarg, zmniejszenie apetytu), wymioty. Ten formularz trwa od 6 do 8 dni.
- Ciężka postać szkarlatynu dzieli się na:
- toksyczny - charakteryzuje się ekstremalnym zatruciem organizmu aż do wstrząsu toksycznego. Temperatura może wzrosnąć do 41 stopni, dochodzi do naruszenia stanu psychicznego, objawiającego się w postaci urojeń i halucynacji, utraty świadomości. Toksyczna szkarlata zaburza serce;
- septyczny - charakteryzuje się martwiczym zapaleniem migdałków, zapalenie rozprzestrzenia się na wszystkie sąsiadujące tkanki;
- toksyczno-septyczny - łączy objawy opisanych powyżej form septycznych i toksycznych.
Postaci rozszerzonej krtani towarzyszy zapalenie węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych).
Diagnoza choroby, metody tradycyjnej i tradycyjnej medycyny do leczenia
Możliwe jest zdiagnozowanie choroby, jeśli dane objawowe są prawidłowo pobrane ze słów pacjenta. Zazwyczaj dziecko skarży się na wymioty i ból podczas połykania.
Nastąpił gwałtowny wzrost temperatury do wysokich wartości, mała wysypka na ciele, w fałdach jest przedstawiona w postaci pasków, język nabiera purpurowego odcienia, twarz staje się czerwona z białym obszarem wokół ust i skrzydełek nosa. Węzły chłonne są powiększone.
Specjalista dokonuje dokładnej diagnozy dopiero po przeprowadzeniu serii badań laboratoryjnych pobranej krwi. Analiza wykaże wysoką zawartość neutrofili i leukocytów, jak również przyspieszoną ESR.
Streptococcus grupa A jest określana przez wysianie śluzu z gardła. Aby uzyskać pomoc, musisz skonsultować się ze specjalistą ds. Chorób zakaźnych.
Ostatnio leczenie dzieci produkowanych w domu, ponieważ infekcja w ostatnich latach zmniejszyła jej silny wpływ na organizm. Jedynie dzieci, których ciało ma oczywiste oznaki zatrucia toksycznego lub poważne choroby przewlekłe, które mogą być zaostrzone przez szkarlatynę, podlegają hospitalizacji.
Kiedy przejawiają się pierwsze objawy choroby, musisz wezwać karetkę lub lekarza do domu z powodu wysokiej zakaźności. Przed przyjazdem lekarza należy zapewnić dziecku odpoczynek w łóżku. Gardło poddawane jest częstemu płukaniu, co zapobiega dalszemu rozwojowi infekcji.
Do płukania stosuj roztwór sody i soli, przeciwzapalne wywary i napary ziołowe, środki antyseptyczne (takie jak furatsilin i chlorofil). Aby zmniejszyć toksyczne działanie toksyn na organizm, dają mnóstwo napojów o wysokiej zawartości witaminy C.
Leki mogą być przepisywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego. Środki przeciwbakteryjne stworzone do leczenia szkarlatyny: ospy, cefaleksyny, erytromycyny i amoksyclawu. Aby uniknąć działań niepożądanych antybiotyków, należy przepisać leki przeciwhistaminowe.
Rodzaj leków, ich dawkowanie i kombinacja mogą być ustalone tylko przez lekarza prowadzącego, w zależności od wieku dziecka, obecności chorób przewlekłych i nasilenia szkarłatnej gorączki.
Metody medycyny alternatywnej w leczeniu gorączki szkarłatnej muszą być zatwierdzone przez lekarza. Mają one na celu zwalczanie paciorkowców, a także łagodzenie objawów i zmniejszanie toksycznego działania toksyn na organizm.
Najpopularniejszym środkiem w walce ze szkarłatną gorączką są gałęzie cedrowe, parzone z wrzącą wodą. W przypadku infuzji wziąć od 5 do 10 łyżek drobno pokrojonych gałęzi drzew z igłami, wlać około 0,7 litra wrzącej wody i pozostawić do zaparzenia na 10 godzin. Pij napar w ciągu dnia zamiast innego picia. Przebieg leczenia może się wahać od 3 do 6 miesięcy.
Pietruszka jest dobrym narzędziem w walce ze szkarłatną gorączką u dziecka. Weź łyżkę natki pietruszki, zalej szklanką wrzącej wody i podawaj dziecku 3 razy dziennie, jedną łyżkę stołową. Do płukania gardła odpowiedni sok żurawinowy, podgrzany do temperatury ciała.
Rada dr Komarovsky'ego w leczeniu szkarlatyny u dzieci
Zalecenia słynnego pediatry Komarovsky'ego dotyczące leczenia szkarlatyny u dziecka mają na celu zażywanie antybiotyków. Lekarz zaleca stosowanie leków z grupy penicylin. Tylko oni są w stanie zabić paciorkowce grupy A.
Wraz z antybiotykami należy przepisywać leki przeciwhistaminowe, aby wyeliminować ryzyko reakcji alergicznych. Aby utrzymać organizm, należy również dawać dziecku grupy witamin, wśród których witamina C jest przepisywana bez powodzenia.
Wszystkie leki należy stosować wyłącznie po wyznaczeniu lekarza prowadzącego i pod jego ścisłym nadzorem.
Zapobieganie rozwojowi choroby
Szkarłatna gorączka jest wysoce zaraźliwą infekcją powietrzną. Głównym środkiem ochrony przed infekcją - jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny osobistej. Obejmują one obowiązkowe mycie rąk po odwiedzeniu miejsc publicznych, a także przed każdym posiłkiem.
Wszystkie rzeczy chorego dziecka powinny być dokładnie umyte i wyprasowane, a naczynia, z których bierze jedzenie i woda, są dokładnie myte wrzącą wodą.
Każda choroba jest niebezpieczna dla ciała dziecka. Szkarłatna gorączka nie jest wyjątkiem. Jego toksyczne działanie na organizm dziecka może spowodować nieodwracalne uszkodzenie tak ważnych narządów, jak serce, nerki i układ nerwowy. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzić właściwą diagnozę na czas i zalecić odpowiednie leczenie.
Nieco więcej dodatkowych informacji na temat szkarłatnej gorączki od pediatry znajduje się w następnym filmie.
