Przyczyny i objawy martwicy trzustki

Martwica trzustki lub martwica trzustki jest jedną z najrzadszych chorób narządów jamy brzusznej. W 70% przypadków chorobę rozpoznaje się u młodych ludzi. Może to być osobna patologia lub powikłanie ostrego zapalenia trzustki. Szanse na przeżycie po zniszczeniu trzustki są niewielkie, wahają się od 30 do 60% nawet w odpowiednim czasie. W przypadku całkowitej martwicy szanse są zerowe.

Martwica trzustki i jej rodzaje

Martwica trzustki jest chorobą trzustki, w której dochodzi do śmierci komórek w wyniku rozwoju procesu zapalnego. W rezultacie gruczoł zostaje zniszczony, rozwija się jego niedobór.

Martwica trzustki często nie jest powikłaniem ostrego zapalenia trzustki, ale jednym z jego etapów, charakteryzującym się złożonym przebiegiem i szybkim postępem.

Widoki

Ta patologia jest sklasyfikowana według następujących parametrów:

1. W zależności od rozpowszechnienia procesu destrukcyjnego martwica jest: ograniczona, rozległa, całkowita (dotyczy większości gruczołu), całkowita (gruczoł jest całkowicie uszkodzony).
2. Obecność infekcji: sterylna, zakażona. Sterylna martwica dzieli się na następujące postacie: tłuszcz (objawia się bardzo powoli iw pierwszych kilku dniach jest rokowanie pozytywne), a krwotocznej martwicy trzustki (postępującej bardzo szybko może towarzyszyć krwawienie wewnętrzne).
3. W zależności od kursu: progresywny, nieudany.

Główne powody rozwoju

Trzy główne czynniki przyczyniają się do rozwoju tej patologii.

Pierwszy z nich - pokarmowy, uważany jest za najczęstszą przyczynę martwicy. W organizmie wywoływane są procesy destrukcyjne z powodu spożywania znacznych dawek alkoholu lub dużych ilości tłustych potraw. Drugi jest obturacyjny. W tym przypadku występuje blokada przewodu gruczołowego, co powoduje wzrost ciśnienia wewnątrzprzewodowego, przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, aktywację enzymów gruczołowych - wszystko to po prostu niszczy narząd.

Trzeci czynnik nazywa się refluksem: przeprowadza się odpływ żółci z dwunastnicy do trzustki. To aktywuje proferacje i wywołuje pewne reakcje enzymatyczne. W tym przypadku przyczyną martwicy są powikłania pooperacyjne, obrażenia brzucha, zabiegi endoskopowe, zapalenie naczyń, choroba zwieracza, zatrucie pokarmowe.

Ta patologia może wystąpić u każdej osoby, ale istnieje grupa ryzyka - kategorie osób z wysokim prawdopodobieństwem rozwoju tej choroby. Obejmują one pacjentów z:

• przewlekły alkoholizm;
• choroba kamicy żółciowej;
• patologie wątroby i choroby trzustki;
• choroby żołądkowo-jelitowe;
• wrodzone nieprawidłowości przewodu pokarmowego.

Mechanizm rozwoju choroby

Podstawą mechanizmu rozwoju patologii jest zaburzenie lokalnych sił ochronnych gruczołu. Rozwój martwicy występuje w trzech etapach.

Pierwsza faza

W wyniku czynników etiologicznych wzrasta wydzielanie zewnętrzne trzustki, rozciągają się przewody, a odpływ soków trzustkowych jest zaburzony. W wyniku zwiększonego ciśnienia wewnątrzprzewodowego parenchyma narządu pęcznieje, małe obszary gruczołu są niszczone, a działanie enzymów proteolitycznych jest zwiększone. Wszystko to prowadzi do ogromnych uszkodzeń gruczołu. W ten sposób organy zaczynają się trawić. Po aktywacji lipazy następuje zniszczenie ścian naczyń.

Toksyny lub produkty rozkładu tkanek i enzymów przedostają się do krwioobiegu z powodu zniszczenia ścian naczyń krwionośnych i mają toksyczny wpływ na wszystkie narządy.

Choroba dotyczy wątroby, nerek, serca i mózgu. Rozwój dowolnej kliniczno-anatomicznej formy patologii zależy od przewagi aktywności lipazy lub elastazy. Jeśli lipaza jest bardziej aktywna, tkanka tłuszczowa gruczołu zaczyna zapadać się, a miejsca martwicze sieci, otrzewnej i narządów wewnętrznych zaczynają się zapadać. Ta forma martwicy jest nazywana tłuszczową.

A w przypadku, gdy przeważają zaburzenia mikrokrążenia, występują skurcze naczyniowe, które powodują szybki obrzęk. W ciągu kilku godzin ściany naczyń rozszerzają się, a przepływ krwi w narządach narządów spowalnia. Takie procesy zwiększają zakrzepy krwi, a następnie prowadzą do pojawienia się martwicy niedokrwiennej. Zwiększone działanie elastazy prowadzi do zniszczenia ścian naczyniowych gruczołu, a następnie innych narządów.

W rezultacie żelazo jest nasiąknięte krwią, w narządach wewnętrznych rozwijają się krwotoki, a w jamie brzusznej może pojawić się wysięk. Ta forma patologii nazywana jest martwicą krwotoczną.

Druga faza

Ropień tworzy się w trzustce i narządach wewnętrznych.

Trzecia faza

W trzustce i tkance zaotrzewnowej rozwijają się procesy ropne.

Główne objawy patologii

Martwica trzustki ma oczywisty obraz kliniczny. Z tego powodu patologia ta jest trudna do pomylenia z jakąkolwiek inną chorobą.

Ból

Główny objaw tej choroby. Ból może wystąpić w lewej połowie brzucha, aby dać się w ramię, plecy, pachwinę. Często pacjent nie jest w stanie opisać dokładnego położenia bólu, zwany jest także półpaścem. Intensywność zespołu bólowego jest różna, zależy od ciężkości patologii.

Im dalej postępuje proces destrukcyjny, tym ból staje się mniej wyraźny. Wynika to ze śmierci zakończeń nerwowych. Zmniejszenie bólu i obecność intoksykacji to złe objawy prognostyczne. Ból ustępuje nieco na miejscu z ugiętymi kolanami. Dlatego pacjenci z taką patologią często przyjmują opisane położenie, aby zmniejszyć dyskomfort.

Nudności i wymioty

Natychmiast po wystąpieniu bólu można rozpocząć niepohamowane wymioty. I nie wiąże się z jedzeniem, nie przynosi ulgi. Żółć i skrzepy krwi są zwykle obecne w wymiocinach.

Oznaki odwodnienia

Częste wymioty prowadzą do odwodnienia. W rezultacie skóra i błony śluzowe stają się bardzo suche, na języku pojawia się białe łuszczenie się, może wystąpić bezmocz, gdy nie ma wydalanego moczu. Chory stale doświadcza pragnienia i suchości w ustach.

Wzdęcia i wzdęcia

Ponieważ trzustka nie uczestniczy w przewodzie pokarmowym, procesy próchnicy zaczynają wzrastać w jelicie. Powoduje to zwiększone wzdęcia, wzdęcia, zatrzymywanie gazu.

Oznaki zatrucia

Obejmują one:

1. Toksyczność. Toksyny bakterii krążących we krwi prowadzą do zatrucia organizmu. Pod tym względem temperatura może wzrosnąć do 38 stopni i więcej, występuje ogólne osłabienie, szybkie bicie serca, oddychanie, duszność, następuje spadek ciśnienia. Wpływ toksyn na mózg może powodować encefalopatię. W rezultacie świadomość pacjenta staje się zagubiona, stan - podekscytowany lub odwrotnie, hamowany. W ciężkiej toksyczności może wystąpić śpiączka.
2. Hiperemia. Podczas zatrucia trzustka uwalnia substancje naczyniowoczynne do krwi, rozszerzają naczynia krwionośne. Przejawia się to zaczerwienieniem skóry. Wraz z późniejszym rozwojem intoksykacji skóra staje się blada, nabiera ziemistego lub żółtego koloru, staje się zimna po bokach, na plecach, pośladkach, w okolicy pępka może tworzyć niebiesko-fioletowe plamy z powodu krwiaka wewnętrznego i krwotoków.
3. Wewnętrzne krwawienie. Ze względu na zwiększoną elastazę, naczynia krwionośne ulegają zniszczeniu, w jamie brzusznej powstają wysięki krwotoczne.
4. Objawy podrażnienia otrzewnej. Etapy zatrucia trwają około tygodnia, charakteryzują się wzrostem objawów, niezależnie od intensywności leczenia. Następnym etapem jest tworzenie ropy. Ze względu na stan zapalny trzustka znacznie się powiększa, w żołądku powstaje ropny naciek. W obszarze trzustki skóra staje się bardzo wrażliwa, może rozwinąć się niewydolność wielonarządowa.

Możliwe komplikacje

Powikłania martwicy trzustki obejmują:

• zapalenie otrzewnej;
• ropień jamy brzusznej;
• niedobór enzymu;
• wrzód żołądka lub jelit;
• przetoki
• szok bólowy;
• zakaźny wstrząs toksyczny;
• ropienie w trzustce;
• ataki żołądka;
• zakrzepica żyły wrotnej.

Diagnostyka

Rozpoznanie martwicy można wykonać na podstawie wywiadu i charakterystycznych dolegliwości, badania pacjenta i dodatkowych badań. Diagnostyka laboratoryjna obejmuje pełną morfologię krwi. Ze względu na odwodnienie, hematokryt, ESR, leukocyty, amylazy, trypsynę we krwi i moczu, cukier i kalcytoninę we krwi zwiększają się, wskazując na ciężkie zapalenie lub zakażenie. Obserwuje się również wzrost białka C-reaktywnego i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Diagnostyka instrumentalna obejmuje:

1. USG trzustki, dróg żółciowych. Z tą patologią obserwuje się złogi w przewodach żółciowych, żelazo wzrasta, obserwuje się niejednorodną strukturę narządów, płyn jest obecny w jamie brzusznej, są kieszenie martwicy i torbieli.
2. Tomografia komputerowa pokazuje również powiększony gruczoł, ogniska martwicy, wysięk w jamie brzusznej.

Przeprowadzono również prześwietlenie brzucha, rezonans magnetyczny, nakłucie formacji płynów, a następnie materiał Bacposal, identyfikację możliwych mikroorganizmów i określenie ich wrażliwości na antybiotyki, wsteczną diagnostyczną laparoskopię.

Jak wygląda leczenie?

Po rozpoznaniu leczenie należy rozpocząć natychmiast. Pacjenci muszą być hospitalizowani na oddziale chirurgicznym szpitala, gdzie przeprowadzana jest kompleksowa terapia, mająca na celu tłumienie zachodzących procesów, eliminację objawów i zapobieganie powstawaniu ropnych powikłań. Im szybciej i bardziej aktywnie rozpocznie się terapia, tym większe są szanse na wyzdrowienie. Leczenie można prowadzić metodami zachowawczymi lub chirurgicznymi.

Terapia zachowawcza

Obejmuje pełny odpoczynek, odpoczynek w łóżku i post terapeutyczny. W tym okresie pacjentowi zabrania się wszelkiej aktywności fizycznej i jedzenia. Jedzenie jest pozajelitowe przez 5-7 dni.

Tłumienie bólu

W celu złagodzenia bólu i rozluźnienia zwieracza, leki przeciwskurczowe podaje się pozajelitowo, na przykład, bez silosu, Platyfillin, jak również nie-narkotyczne środki przeciwbólowe, na przykład Baralgin lub Analgin. Ponadto dopuszczalna jest regionalna blokada Novocain. W przypadku ciężkich bólów dozwolone jest podawanie środków odurzających, z wyjątkiem morfiny.

Blokowanie trzustki i wydzielanie żołądka

Aby zmniejszyć aktywność wydzielniczą żołądka, dożylnie podaje się środki przeciw-enzymatyczne, na przykład Gordox. Tłumienie wydzielania żołądkowego zapewnia stosowanie środków przeciwcholinergicznych, na przykład Atropiny, a także mycie żołądka specjalnym roztworem. Pomoże również zmniejszyć wydzielanie żołądka Omeprazol i inne inhibitory pompy protonowej.

W przypadku braku współistniejącej kamicy żółciowej, leki żółciopędne są przepisywane w celu rozładowania dróg żółciowych. Konieczne jest również zapewnienie miejscowej hipotermii, to jest zimno na brzuchu. Pomoże to nie tylko zmniejszyć wydzielanie trzustki, ale także złagodzi ból.

Antybiotyki

Leki przeciwbakteryjne są przepisywane do celów profilaktycznych w przypadku aseptycznej martwicy, do tłumienia patogennej mikroflory i do infekcji trzustki. Spośród antybiotyków stosuje się cefalosparyny, na przykład cefepim z użyciem fluorochinolonów i metronidazolu.

Leczenie infuzyjne

Aby oczyścić krew z toksyn i agresywnych enzymów trzustkowych, zaleca się leczenie infuzyjne. Aby wypełnić objętość płynu i poprawić właściwości reologiczne krwi, dożylnie wstrzykuje się koloidy, na przykład albuminę. W celu zmniejszenia wymiotów, Intramus wstrzykuje się domięśniowo.

Terapia infuzyjna jest zwykle przepisywana w połączeniu z lekami moczopędnymi, na przykład furosemidem w celu zmniejszenia obrzęku i zapewnienia wymuszonej diurezy.

Detoksykacja

Do detoksykacji stosowane są metody pozaustrojowe: plazmafereza, hemosorpcja, hemofiltracja. Hormon podwzgórza jest koniecznie wstrzykiwany dożylnie - hamuje wydzielanie soku żołądkowego, funkcje endokrynologiczne. To narzędzie zmniejsza również przepływ krwi w narządach wewnętrznych, co pomaga zapobiegać krwawieniom wewnętrznym.

Terapia chirurgiczna

W większości przypadków rozwój tej patologii pokazuje operację. Celem operacji jest określenie ruchu soków trzustkowych, usunięcie ognisk martwiczych, drenaż jamy brzusznej, zatrzymanie krwawienia.

Operacja może zostać odroczona na kilka dni, aż stan pacjenta ustabilizuje się podczas ostrej patologii. Ale jednocześnie natychmiastowe leczenie chirurgiczne jest wskazane w przypadku całkowitej martwicy, ropnego zapalenia otrzewnej. W obecności zainfekowanej niszczącej zmiany w gruczole lekarze preferują chirurgię laparoskopową - zapewniają szeroki dostęp do jamy brzusznej.

Często podczas organizowanych imprez specjaliści muszą usuwać sąsiednie narządy, takie jak śledziona, woreczek żółciowy. W niektórych przypadkach konieczna jest ponowna operacja ze względu na trwające niszczenie trzustki. Radykalne leczenie chirurgiczne polega na całkowitym usunięciu nekrotycznych mas, części narządu lub narządu.

W przypadku martwicy zaleca się wykonywanie zabiegów minimalnie inwazyjnych, takich jak reorganizacja laparoskopowa, drenaż jamy brzusznej.

Funkcje rehabilitacyjne

Po operacji niepełnosprawność pacjenta może utrzymywać się przez 3-4 miesiące lub dłużej. W okresie pooperacyjnym powrót do zdrowia pacjenta zależy od środków opieki i rehabilitacji. W ciągu pierwszych trzech dni operowany pacjent powinien przebywać na oddziale intensywnej opieki medycznej, gdzie eksperci monitorują ciśnienie, poziom elektrolitów, cukier, zapalenie mięśni, mocz.

Przy stabilnym stanie pacjent zostaje przeniesiony na ogólny oddział chirurgiczny. Pierwsze dwa dni wskazują na post terapeutyczny. Trzy dni po operacji dozwolona jest oszczędna dieta:

• niesłodzona herbata;
• rozdrobnione zupy płynne w bulionie warzywnym;
• kasza gryczana i ryżowa na wodzie;
• omlet białkowy;
• twaróg;
• masło;
• w nocy można wypić szklankę jogurtu lub ciepłą wodę z miodem.

W ciągu pierwszych 10 dni po operacji wszystkie naczynia są gotowane na parze, następnie gotowane chude mięso i ryby w małych ilościach można dodać do porcji. Wypływ ze szpitala zajmuje około półtora do dwóch miesięcy.

Domowe leczenie

W pierwszych dniach po wypisaniu pacjentowi zaleca się odpoczynek w łóżku. Obowiązkowa dieta, popołudniowa drzemka jest obowiązkowa. Po 2 tygodniach dozwolone są małe spacery na świeżym powietrzu, których czas można stopniowo zwiększać.

Bardzo ważne jest, aby nie przepracowywać w okresie rehabilitacji. Czytanie, oglądanie telewizji, drobne prace domowe powinny się skończyć, gdy tylko pacjent poczuje się źle.

Działania rehabilitacyjne obejmują:

• przyjmowanie leków zawierających insulinę w celu regulacji poziomu cukru we krwi;
• preparaty multienzymatyczne do przyswajania żywności;
• Fizjoterapia i fizjoterapia.

Cechy żywienia po zabiegu

W przypadku martwicy trzustki istnieje kilka zaleceń dotyczących diety:

• posiłki powinny być ułamkowe, w małych porcjach, około 6 razy dziennie;
• pożądane jest jednoczesne spożywanie żywności;
• konieczne jest całkowite wyeliminowanie palenia i alkoholu;
• naczynia powinny być w temperaturze pokojowej;
• pożywienie jest pożądane;
• Potrawy można gotować na parze, duszone lub gotowane.

Zakazane produkty obejmują:

• świeży chleb;
• jęczmień perłowy;
• grys kukurydziany;
• fasola;
• soczewica;
• tłuste mięsa i ryby;
• kawa, czekolada, mocna herbata;
• konserwy, wędliny, kiełbaski;
• ogórki i ogórki;
• grzyby i rosół grzybowy;
• buliony mięsne lub rybne;
• biała kapusta;
• kwaśne lub pikantne warzywa;
• smalec, margaryna, tłuszcze zwierzęce;
• produkty mleczne pełne i tłuste;
• jaja;
• winogrona, daktyle, figi.

Możesz konsumować:

• twaróg o niskiej zawartości tłuszczu;
• Zupy warzywne;
• owsianka na mieszance wody lub mlecznej wody;
• gotowany makaron;
• chude ryby i mięso;
• gotowane warzywa;
• masło;
• pikantne suche herbatniki;
• rozcieńczone świeże soki.

Jakie są przewidywania?

Przy tej patologii rokowanie jest wątpliwe i zależy od wielu czynników: szybkości rozpoczęcia leczenia, wieku pacjenta, formy patologii, obecności chorób towarzyszących, przestrzegania zaleceń lekarskich, zakresu interwencji chirurgicznej.

Cukrzyca może rozwinąć się u 25% pacjentów, którzy cierpieli na destrukcyjną postać zapalenia trzustki. Często tworzą się torbiele rzekome, może wystąpić przewlekłe zapalenie trzustki i pojawiają się przetoki trzustkowe. Śmiertelność w tej patologii jest bardzo wysoka - w przypadku martwicy septycznej wynosi do 40%, z zakażoną - 60%.

Obejrzyj film: Zapalenie trzustki: przyczyny, objawy towarzyszące (Może 2024).