Jak i dlaczego stosować lek Deksametazon

Glukokortykoidy są niemal uniwersalnymi lekami, ponieważ znalazły zastosowanie w leczeniu prawie wszystkich chorób. Deksametazon jest jednym z najczęściej stosowanych leków na ich podstawie. Pomimo szerokiego zakresu wskazań i dużej liczby efektów terapeutycznych, przyjmowanie go samodzielnie, bez kontroli lekarza, jest niebezpieczne. Rozważ podstawowe właściwości, farmakokinetykę leku, a także kiedy należy go przepisać, a kiedy nie.

Właściwości farmakologiczne

Deksametazon odnosi się do leków glukokortykoidowych. Zrób to syntetycznie. Podstawą jest prednizolon zawierający atom fluoru, a także grupa metylowa (metylowany fluoroprednizolon).

Lek, podobnie jak hormony syntetyzowane w organizmie człowieka przez komórki kory nadnerczy, może wiązać się tylko z aparatem receptora cytoplazmy różnych komórek.

To właśnie ten mechanizm zapewnia liczne efekty farmakologiczne:

1. Antyalergiczny (skuteczny we wszystkich rodzajach nadwrażliwości).
2. Immunosupresyjny (hamuje mechanizmy obronne organizmu).
3. Przeciwzapalne.
4. Rozszerzające oskrzela.

Lek może być stosowany zarówno lokalnie, jak i systemowo. Ta druga opcja jest używana częściej. Po podaniu do krwioobiegu Deksametazon oddziałuje z białkiem transportowym (o charakterze albuminy) zwanym transkortyną. Pomaga komunikować się z błonami komórkowymi, a następnie przenika do przestrzeni cytoplazmatycznej. Rezultatem jest aktywacja nowych białek, receptorów i enzymów, aby uczestniczyć w praktycznie wszystkich rodzajach metabolizmu: węglowodanach, białkach, tłuszczach.

W wątrobie Deksametazon ulega przemianom chemicznym, w wyniku czego powstają nieaktywne związki. Wydalanie jest przeprowadzane przez układ moczowy, a tylko niewielka część jest wydalana przez gruczoły mleczne podczas laktacji u kobiet.

Co pomaga Deksametazonowi

Spektrum chorób, dla których opisany lek jest skuteczny, jest bardzo szerokie. Przede wszystkim obejmuje choroby endokrynologiczne. Rzeczywiście, z natury Deksametazon jest syntetycznym analogiem hormonów kortykoidowych. Dlatego wskazaniami do wizyty są przede wszystkim choroby nadnerczy lub układu podwzgórzowo-przysadkowego:

• wrodzona hipoplazja kory nadnerczy;
• ostra niewydolność nadnerczy;
• podostre zapalenie tkanki tarczycy;
• pierwotne lub wtórne zmniejszenie funkcji kory nadnerczy.

Druga ważna grupa chorób związana jest z niedrożnością (wyraźne zwężenie) oskrzeli. W zależności od częstotliwości wizyt w szpitalu podczas skurczu oskrzeli przepisywany jest deksametazon lub jego analogi. Czym są te choroby?

1. Astma oskrzelowa podczas zaostrzenia.
2. Stan astmatyczny, w którym mianowanie deksametazonu - „złoty” standard leczenia.
3. Zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
4. Zapalenie oskrzeli z wyraźnym skurczem oskrzeli.

Deksametazon jest stosowany w podstawowej terapii wielu chorób reumatologicznych. Z zaostrzeniem zespołu stawowego lub innymi objawami ogólnoustrojowymi, dawka leku jest zwiększona w porównaniu ze stale przyjmowanym. Efekt jest związany z wyraźną immunosupresją (tłumieniem aktywności komórek odpornościowych).

Deksametazon jest przepisywany w następujących chorobach reumatycznych:

1. Dna jest w ostrej fazie.
2. Wyraźne zapalenie błony maziowej.
3. Reumatoidalne zapalenie stawów.
4. Zapalenie stawów.
5. Toczeńskie zapalenie stawów.
6. Artropatia łuszczycowa.
7. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa lub zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

Choroby i reakcje alergiczne są stanami, które często wymagają deksametazonu. Wśród nich obrzęk naczynioruchowy, alergiczne zapalenie skóry, nieżyt nosa, zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek, pyłkowica. Stan nagły, taki jak wstrząs anafilaktyczny, rozwijający się z szybkością błyskawicy w postaci reakcji hipergerycznej, według standardów, wymaga dożylnej lub dożylnej infuzji kroplowej deksametazonu.

W praktyce dermatologicznej kortykoidy są stosowane do łagodzenia stanów zapalnych. Mają one zastosowanie w leczeniu tocznia, twardziny, wykwitów łuszczycowych, różnego rodzaju zapalenia skóry, w tym kontaktu. W leczeniu blizn keloidowych można uzyskać efekt wchłaniania lub przeciwskrzepnięcia.

Formy wydania, skład, instrukcje użytkowania

Deksametazon podaje się miejscowo w postaci kropli do oczu i ogólnoustrojowo w postaci tabletek i roztworu do wstrzykiwań. Kompozycja różni się stężeniem substancji czynnej (metylowany fluoroprednizolon) i związków pomocniczych.

Rozwiązanie aplikacyjne dla kutasów

Aktywną zasadą jest sól sodowa fosforanu deksametazonu. 1 ampułka zawiera 2 mililitry leku. Każdy mililitr rozpuszcza się w 4 mg substancji czynnej. Zatem jedna ampułka zawiera 8 mg fosforanu sodu deksametazonu.

W przypadku iniekcji lek rozcieńcza się chlorkiem sodu w soli fizjologicznej lub dekstrozą. Być może podawanie domięśniowe i dożylne.

Dawki leku

W leczeniu obturacji oskrzeli średnia dawka leku wynosi 8 mg. W ciężkim skurczu oskrzeli dawkę zwiększa się do 12 mg.

Ciężkie stany, takie jak wstrząs, stan astmatyczny, obejmują stosowanie maksymalnej pojedynczej dawki 20 mg. W ciągu dnia lek można stosować 3-4 razy. Dlatego maksymalna dawka dobowa wynosi 80 mg.

Anulowanie leczenia powinno być płynne, stopniowe. Co dwa do trzech dni ilość zmniejsza się o 2–4 mg, aż do całkowitego odstawienia lub dawki podtrzymującej (4–8 mg).

Deksametazon dla dzieci

Pomimo niskiej aktywności mineralokortykoidów lek może wpływać na metabolizm elektrolitów w dzieciństwie. Oto, czego obawia się lekarz, przepisując Deksametazon.

Dawki różnią się od dawek dla dorosłych, obliczanych na podstawie masy ciała. Do 12 roku życia lek jest traktowany ze szczególną ostrożnością i jest przepisywany tylko w sytuacjach, gdy jego odbiór jest uzasadniony.

Tabletki deksametazonu

Zawartość związku aktywnego wynosi 0,5 miligrama. Średnia dawka może osiągnąć 30 mg. Dlatego liczba tabletek w leczeniu jest przerażająco duża.

To główna wada formy pigułki. Wśród związków pomocniczych w tabletce znajduje się laktoza. Mogą wystąpić reakcje alergiczne i inne niepożądane reakcje na ten składnik.

Krople do oczu Deksametazonu

Zwolnij formę - butelki z zakraplaczem. Objętość leku wynosi 5 mililitrów. Substancją czynną jest fosforan deksametazonu sodu. Sól rozpuszcza się w wodzie do wstrzykiwań. Rolą związku buforowego jest wersenian disodowy. Kwas borowy jest również wśród substancji pomocniczych.

Czas trwania kropli do oczu deksametazonu wynosi 8 godzin. Oznacza to, że w ciągu dnia musisz zakopać lek co najmniej 3 razy. Przebieg leczenia jest omawiany z okulistą.

Stosowanie deksametazonu podczas ciąży i laktacji

Biorąc pod uwagę, że jednym ze sposobów usuwania leku są przewody sutkowe gruczołów mlecznych, podczas laktacji należy przerwać karmienie piersią. Leki hormonalne mogą prowadzić do upośledzenia homeostazy, opóźnionego wzrostu kości i niedorozwoju kory nadnerczy.

Ciąża jest wrażliwym okresem dla matki i płodu. Stosowanie glukokortykoidów jest bardziej zagrożone dla płodu, ponieważ łatwo przenikają przez bariery histohematogenne, w tym przez łożysko. Dlatego w pierwszym trymestrze ciąży stosowanie deksametazonu jest uzasadnione tylko wtedy, gdy istnieją poważne wskazania.

Analogi leku Deksametazon

Z grupy steroidów należy korzystać z dużej liczby leków. Są to struktury chemiczne, dlatego właściwości podobne do Deksametazonu są zatem uważane za jego analogi:

• Triamcynolon;
• Budezonid;
• Prednizolon;
• Hydrokortyzon;
• Dexon;
• Mometazon;
• Metyloprednizolon;
• Alklometazon;
• Betametazon.

Musisz wybrać na podstawie choroby i zaleceń lekarza.

Efekty uboczne

Długotrwałe leczenie może powodować problemy z metabolizmem węglowodanów. Pacjenci zwiększają poziom cukru we krwi. Występuje stan zwany cukrzycą steroidową. Endokrynolog zajmuje się leczeniem.

Częstym działaniem niepożądanym jest otyłość typu cushinga. Jednocześnie zmniejsza się objętość tkanki tłuszczowej na kończynach, aw okolicy brzucha i twarzy wyraźnie wzrasta. Obszar twarzy jest zdeformowany, staje się podobny do księżyca. Na skórze tworzą się różowe lub fioletowe paski. Mówimy o strii, sygnalizując wyraźne naruszenie metabolizmu białek.

Ekstremalnie ujemny deksametazon może wpływać na przewód pokarmowy. Osłabia właściwości ochronne błon śluzowych, tworząc korzystne warunki dla powstawania nadżerek lub owrzodzeń. Działanie wrzodziejące objawia się w leczeniu wysokich dawek bez właściwej ochrony przed gastroproteką (stosowanie omeprazolu lub innych środków przeciwwydzielniczych).

Długotrwałe stosowanie sterydów powoduje zaburzenia rytmu serca. Istnieje osobna choroba - dyshormonalna dystrofia mięśnia sercowego. Implikuje to naruszenie rytmu serca, zwiększając wielkość jego komór, zmniejszając funkcję pompowania wraz z tworzeniem zjawiska niewydolności serca w wyniku zaburzeń hormonalnych w organizmie. W tym przy stosowaniu leków hormonalnych jako leczenia.

U kobiet deksametazon powoduje utratę wapnia, zmniejszenie wytrzymałości kości. Dlatego występuje osteoporoza. Ten stan rozwija się również przy długotrwałym stosowaniu środków hormonalnych z grupy Deksametazon.

Przeciwwskazania

Biorąc pod uwagę skutki uboczne, należy pamiętać o stanie, w którym odbiór Deksametazonu jest niezwykle niepożądany. Wśród przeciwwskazań są takie choroby, jak:

1. Refluks żołądkowo-przełykowy z nadżerkami w przełyku.
2. Wrzód żołądka, wrzód dwunastnicy.
3. Erozyjne zapalenie żołądka w ostrej fazie.
4. Wrzodziejąca zmiana błony śluzowej jelit.
5. Pomoce
6. Zawał mięśnia sercowego, przeniesiony niedawno.
7. Cukrzyca.
8. Nadczynność tarczycy.
9. Ostre choroby zakaźne bez terapii antybiotykowej.

Przed przepisaniem Deksametazonu w obecności powyższych chorób lekarz musi rozważyć oczekiwane korzyści i możliwe ryzyko.

Obejrzyj film: Leczenie wspomagające: Leki przeciwwymiotne często są stosowane niewłaściwie (Może 2024).