Młode pary, wchodząc w małżeństwo, wierzą, że wszystko będzie jak w bajce: „Żyli długo i szczęśliwie”. W rzeczywistości od tego momentu opowieść dopiero się zaczyna. W relacjach rodzinnych pojawiają się wzloty i upadki.
Takie etapy są logiczne dla rozwoju rodziny i stanowią jej integralną część. Jeśli więc masz do czynienia z kryzysem rodzinnym, rodzina żyje i rozwija się. Przeanalizujmy razem psychologię kryzysów rodzinnych.
Jaki jest kryzys relacji rodzinnych?
Kryzysy rodzinne są etapami szczególnego stresu psychologicznego między partnerami. Rodzina nie jest edukacją statyczną, więc każda faza jej rozwoju pociąga za sobą żar emocji między małżonkami. Jednocześnie rozwija się nie tylko rodzina, ale każdy jej członek indywidualnie.
Niezależnie od naszego pragnienia, interweniuje w kryzysie wieku męża i żony.
Dodaj więcej rozwoju społecznego. Co ciekawe, w każdym kryzysie rodzinnym okresy zbiegają się w czasie. Kłótnie i roszczenia wobec siebie małżonków nie są wyjątkowe.
Prowadzi to do dwóch wniosków. Po pierwsze, wszystko przeminie, nie powinieneś się gniewać i wzajemnie obwiniać. Drugi polega na tym, że możesz przygotować się na kryzysy i w pełni uzbrojony.
Jak ustalić, że rodzina jest na skraju nowego kryzysu? Istnieje kilka alarmujących objawów, na które należy zwrócić uwagę:
- zmniejszenie pasji dla partnera. Rozmowy „serce do serca” znikają, plany i zainteresowania wzajemne nie są omawiane;
- separacja. Mąż jest zawieszony w sprawach wewnętrznych, idzie do pracy lub hobby. Żona może skoncentrować się na dzieciach, życiu, zapominając o swojej kobiecości;
- częste kłótnie lub odwrotnie absolutna obojętność. Jednocześnie po pojednaniu pozostaje uczucie niedopowiedzenia i urazy;
- wygaśnięcie aktywności seksualnej u jednego lub obu partnerów. Może być związane z cechami wieku. To, co należy szczególnie ostrzec - niechęć bliskości dotykowej - uściski, pocałunki;
- manifestacja braku szacunku. W debatach i debatach każdy jest gotowy usłyszeć tylko siebie. Może pojawić się nieufność i niechęć do siebie nawzajem;
- oddzielenie krewnych i przyjaciół w obozie „dla męża” i „dla żony”;
- pracoholizm. Dotyczy to głównie mężczyzn. Zwykle ci, którzy nie czują się potrzebni w domu, idą do pracy.
Pojawienie się takich chwil w życiu rodzinnym może oznaczać, że nadszedł czas, aby odwrócić się do siebie i zacząć pracować nad wzmocnieniem małżeństwa. I to jest przede wszystkim praca nad sobą, nad zdolnością do zaakceptowania ukochanej osoby i siebie samego.
Etapy rozwoju relacji rodzinnych
Psychologowie oferują nam różne okresy rozwoju rodziny. Przydzielać regulacyjne i pozaprawne kryzysy rodzinne.
W warunkach kryzysów normatywnych oznacza tych, którzy doświadczają wszystkich rodzin. Zgodnie z tą periodyzacją wyróżnia się następujące etapy.
Okres przedmałżeński. W tym czasie formowanie się jednostki, opuszczanie rodziny rodzicielskiej. Pojawia się partner, pierwsze umiejętności zalotów.
Tworzenie rodziny, małżeństwa. To okres pierwszego kryzysu. Tutaj rozdzielane są role rodzinne, ustalane są granice bliskości małżonków i ich komunikacja z krewnymi i przyjaciółmi.
Partnerzy po raz pierwszy spotykają się w codziennym życiu i łączą idealny wizerunek ukochanej osoby z jej prawdziwą manifestacją. Niektórzy nagle odkrywają, że druga połowa chrapie lub rzuca skarpetki.
Frank rozmowy, wyznaczanie granic i wciąż wielka chęć przebywania w pobliżu pozwalają z powodzeniem przejść ten kryzys i stworzyć pierwsze podstawowe podstawy rodziny.
Narodziny dzieci i rodziny z małymi dziećmi. Wraz z pojawieniem się pierworodnych, małżonkowie stają przed rozwojem nowej roli dla swoich rodziców. Pojawienie się nowych obowiązków, ich dystrybucja, długa i czasami wyczerpująca opieka nad dzieckiem, może być poważnym testem dla młodej rodziny.
Oprócz pojawienia się dzieci, wzrost zawodowy członków rodziny również spada w tym okresie. To również nie może wpływać na relację. Musisz połączyć i zachować równowagę między pracą a bliskością z bliskimi.
Nie wszystkim udaje się od razu, wielu potrzebuje lat, aby przyzwyczaić się do nowego rytmu i stworzyć tryb, który pasuje każdemu. Tutaj partnerzy potrzebują elastyczności i wspólnego zrozumienia celów i wartości rodziny.
Ważnym punktem na tym etapie jest także nabywanie nowych ról przez przodków - czyli dziadków. Pojawienie się dla nich wnuków jest okazją do przekazania ich doświadczeń, pokazania nowych cech.
Babcie mogą przesadzić ze swoimi pragnieniami, aby pomóc w wychowaniu i opiece nad dzieckiem. Albo, przeciwnie, jest zbyt zimno, aby traktować nową rolę.
Często zdarza się, że rodzice tego wnuka nie są zachwyceni ingerencją w ich rodzinę. Tutaj na ratunek przychodzi jasne określenie granic i zasad rodziny.
Trzeci kryzys - dzieci chodzą do ogrodu, do szkoły. Tutaj znowu może wystąpić redystrybucja ról i pojawienie się nowych zadań, co prowadzi do poszukiwania nowych rozwiązań. Zmiana trybu rodzinnego, kontrola życia społecznego dzieci, pomoc w odrabianiu lekcji - wszystko to ma być dla rodziców.
Rodzina z dorastającymi dziećmi. Ten etap niesie nowe sposoby zachowania dziecka. Nastolatek broni swojej niezależności.
I czasami sprawia, że rodzice są nieoczekiwanymi sposobami - nie zawsze przyjemnymi. Dobrze jest, aby dorośli pamiętali siebie w tym wieku, aby zrozumieć działania dzieci.
Ponadto kryzys często pokrywa się z kryzysem samych rodziców w średnim wieku. Bez tego trudne relacje rodzinne poddawane są dodatkowym testom. Ocena życia, ocena osiągnięć, jest raczej trudnym kryzysem dla wszystkich.
W takich momentach często zdarzają się zdrady i rozwody. Ale na tym etapie kryzysu nie jest wyczerpany.
Często okazuje się, że jednocześnie przodkowie przeżywają przełomowy moment - przejście na emeryturę. Jeśli rodzina ma bliskie relacje z dziadkami, wpłynie to na nią.
Etap rodziny z dorosłymi dziećmi i ich oddziałem. Charakterystyczną zmianą w tym okresie jest to, że para po raz kolejny pozostaje razem. Ich funkcja edukacyjna jest kompletna i ponownie muszą znaleźć nowe sposoby interakcji.
Często pary tracą nawyk samotności. Trudno jest im zrestrukturyzować i zacząć poświęcać cały czas tylko sobie i swoim ukochanym.
Ważne jest, aby na tym etapie nadal utrzymywana była aktywność zawodowa i społeczna. To wspaniały okres, aby ponownie się rozpoznać, wspólnie podróżować i cieszyć się życiem.
Etap opieki nad jednym z partnerów. To kryzys utraty i samotności. Wdowy partner przystosowuje się do nowego życia. Poszukujemy więzi rodzinnych, przyjmując pomoc od bliskich.
Wszystkie rodziny przeżywają podobne kryzysy w swoim życiu. Istnieją jednak dodatkowe nieoczekiwane sytuacje stresowe, które nazywane są kryzysami nieregulacyjnymi.
Obejmują one oszustwa, przedłużającą się chorobę lub śmierć jednego z małżonków, rozwód, nowe małżeństwo, relokację, adopcję dzieci i inne sytuacje, które zmieniają zwykły sposób życia rodziny.
Zdolność rodziny do przezwyciężenia nienormatywnych kryzysów zależy od jej spójności i dostępności zasobów do przeciwdziałania stresowi.
Kryzysy rodzinne w ciągu roku
Każda para w chwilach kłótni słyszała od troski: „Och! Tak, to jest twój kryzys 1 (3-5-10) lat małżeństwa”. Jakie rodzaje magii przyciągają kłopoty w mierzonym szczęśliwym życiu?
Tak więc, na początek, pokazują kryzys 1 roku życia. W tym czasie rodzina została już utworzona, czas zalotów, kwiatów i dat minął. W ich miejsce pojawiają się spory o to, kto wyjmie śmieci, jaką kolorową tapetę zmieści się w sypialni lub kto jest właścicielem w rodzinie.
Dodaj kolejną całodobową obecność obok siebie małżonków (przynajmniej w weekendy) i uzyskaj wiele nieoczekiwanych odkryć w ukochanej osobie. Czasami takie docieranie może być dość bolesne dla partnerów.
Zwłaszcza, jeśli są to już osiągnięte osobowości z nawykowym stylem życia. A jednak zazwyczaj uczucia do siebie są wciąż wystarczająco silne, a pragnienie zadowolenia ukochanej przekracza pragnienie dominacji.
W takich przypadkach kryzys łatwo i bez nieprzyjemnych konsekwencji. Role są dystrybuowane i możesz się zrelaksować.
Ale nie na długo, kryzys czeka przed 3-4 lata. To, jak silne będą pasje w tym okresie, zależy od tego, jak pomyślnie zakończył się pierwszy etap.
Zdarza się, że w pierwszych latach ucisza się pewne niezadowolenie, małżonkowie zamykają oczy na coś, mając nadzieję, że minie samo. A potem cierpliwość dobiega końca.
Okazuje się, że niewłaściwie ustawione granice osobiste utrudniają życie, że urocze chrapanie ukochanej osoby zaczyna denerwować. Nadszedł czas, aby ponownie przemyśleć swoje ustalenia i spotkać się.
Ponadto, w wieku 3-4 lat, rodziny często mają dziecko. Jest to także dodatkowy stres dla partnerów, którzy próbują odgrywać role rodzicielskie.
Kolejny kryzys czeka para po trzech kolejnych latach małżeństwa. Kryzys ma 7 lat. To kryzys monotonii i monotonii.
Dzieci trochę dorastały, rodzice nauczyli się widzieć tak, jak byli, wszystko się uspokoiło i ... Stało się nudne! Jest to etap odkrywania nowych aspektów u partnera, skok w rozwoju - osobisty i zawodowy.
Kryzys 14 lat. W tym czasie małżonkowie mają do czynienia z własnym osobistym kryzysem wieku średniego. Trudny czas oceniania poprzednich lat, przemyślenia swojego życia i roli w nim. Oczywiście jest to odzwierciedlone w atmosferze w domu.
Mężczyźni nagle uświadamiają sobie, że młodzież przeszła i próbują ją zwrócić w jakikolwiek sposób. Ktoś dostaje młodą kochankę, ktoś jeździ na motocyklu i spędza czas w klubach młodzieżowych.
Inni uczą się dostrzegać osiągnięcia ostatnich lat i cenią to, co udało im się zdobyć w tym czasie - wierną rodzinę, ulubioną rzecz. Kobiety również mają zmiany, zarówno fizyczne, jak i emocjonalne.
Uczucie samotności i bezużyteczności często towarzyszy kobietom w tym kryzysie. Dobrze jest, jeśli małżonkowie rozumieją się i pomagają sobie nawzajem przejść ten trudny etap.
Sposoby wyjścia z kryzysu
Co powinny zrobić rodziny w kryzysie? Po pierwsze, nie można zrozumieć, że po wystąpieniu kryzysu nie można kontynuować życia zgodnie z poprzednim scenariuszem. Powinieneś stworzyć nowy wizerunek, który będzie dla rodziny kontynuował rozwój. Pomoże to w prostych wskazówkach.
- Porozmawiaj ze swoim współmałżonkiem. Konieczne jest natychmiastowe omówienie wszystkich problemów w momencie ich wystąpienia, a nie zapisywanie skarg. Ważne jest, aby utrzymywać ze sobą kontakt, omawiać cele i plany na przyszłość, wspólnie marzyć. Wzmocni to rodzinę i ustanowi ogólny wektor rozwoju;
- Aby zaskoczyć i zachwycić twojego partnera. Jak miło jest zwrócić uwagę i troskę ukochanej osoby - uratuje to od niepotrzebnego niezadowolenia i da poczucie znaczenia. Niespodziewana wycieczka do kina, kwiaty bez powodu, ulubione danie lub namiętna noc - ogromna ilość opcji;
- Tworzenie tradycji rodzinnych. Tradycja jest rodzajem ramy rodziny. To są powody, które sprawią, że wrócisz do domu, kiedy nie chcesz, coś, co zjednoczy się w czasach kryzysu. Na przykład niedzielna wspólna uroczysta kolacja. Lub coroczna podróż z namiotami do dzikich miejsc;
- Skonsultuj się ze specjalistą. Jeśli rodzina nie może wydostać się z kryzysu, warto skorzystać z pomocy psychologa. Czasami podczas jednej lub dwóch sesji możesz ponownie przyjrzeć się problemowi i znaleźć wyjście.
Zrozumienie faktu, że jest to nieunikniony etap rozwoju, pomoże przezwyciężyć kryzys rodzinny. I tutaj ważne jest, aby zobaczyć wspólny cel, uwierzyć w siebie i partnera, nawet jeśli wydaje się, że uczucia ostygły.
Pamiętaj, że niezależnie od tego, jakie kryzysy na ciebie czekają, zawsze będzie szczęśliwy okres świetlny.
Podsumowując, mówimy, że kryzysy są normalnym zjawiskiem. Każda zmiana w rodzinie lub poza nią może mieć na nią wpływ - i będzie to kryzys. Przezwyciężenie takich okresów nieuchronnie daje rodzinie dostęp do nowego poziomu miłości i zaufania.
Dodatkowe informacje na temat artykułu można znaleźć w poniższym filmie.
