We współczesnym świecie wiele chorób rozwija się, zdaniem naukowców i psychologów, z powodu różnych urazów, doświadczeń i negatywnych myśli. Dość często zdarzają się sytuacje, w których nie występują fizyczne przesłanki pojawienia się chorób, ale patologia postępuje. W tym przypadku mówimy o chorobach somatycznych.
Choroby somatyczne - co to jest?
Patologie somatyczne objawiają się objawami wielu chorób, na których charakter wpływają predyspozycje osobowości. Do najczęstszych chorób somatycznych należą:
- Wrzód żołądka i dwunastnicy. Główną przyczyną tej choroby jest zwiększona nerwowość. Przepięcie prowadzi do zwiększenia kwasowości, w wyniku czego powstają owrzodzenia.
- Neurodermatitis. Pojawiają się w wyniku depresji. Chorobie towarzyszą wysypki skórne, silny świąd.
- Astma oskrzelowa. Może to być również spowodowane silnymi stresem nerwowym, które wpływają na serce, sytuacje stresowe prowadzą do ataku uduszenia.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Pojawia się w wyniku zaburzeń nerwowych i stresu.
- Reumatoidalne zapalenie stawów. Często staje się konsekwencją zaburzeń psychicznych, nerwowego przeciążenia, w wyniku czego pojawiają się objawy chorób stawów.
- Przewlekłe nadciśnienie. Zazwyczaj rozwija się w wyniku przeciążenia układu nerwowego.
Rzadziej patologie somatyczne przyczyniają się do rozwoju cukrzycy, choroby niedokrwiennej.
Przyczyny i objawy
Główną przyczyną zaburzeń somatycznych jest reakcja organizmu na stresujące sytuacje, które prowadzą do zaburzeń narządów wewnętrznych.
Przyczyną rozwoju takich stanów może być poważny stres emocjonalny, spowodowany przez: konflikty, zwiększoną nerwowość, gniew, lęk, strach i tak dalej.
Trudno jest rozpoznać samą chorobę somatyczną, ponieważ w tym przypadku pacjent skarży się na ból w ciele, ale nie ma powodów do wystąpienia objawów. Najczęstsze objawy patologii somatycznych są wymienione poniżej.
Zaburzenia apetytu
Takie zaburzenie może wyglądać jak całkowity brak apetytu, lub odwrotnie, jako zwiększone poczucie głodu. Często przyczyną są depresja i stres. Ponadto większości nerwic towarzyszy utrata apetytu.
Jeśli dana osoba cierpi na jadłowstręt psychiczny, może odmówić jedzenia, odczuwać wstręt do niej, mimo że zapotrzebowanie organizmu na pokarm pozostaje.
Bulimia charakteryzuje się niekontrolowanym stosowaniem dużych ilości pokarmu i często prowadzi do otyłości. W niektórych przypadkach patologia powoduje utratę masy ciała. Dzieje się tak, gdy osoba odczuwa wrogość wobec siebie, zaczyna pić środek przeczyszczający i wywoływać wymioty.
Kłopoty ze snem
Jednym z najczęstszych objawów zaburzeń psychicznych jest bezsenność. Najczęściej pojawia się w wyniku doświadczeń wewnętrznych. Człowiek nie może zasnąć, próbuje podjąć właściwą decyzję, znaleźć wyjście z trudnej sytuacji, a rano budzi się zirytowany i zmęczony. Bezsenność jest często obserwowana z poważną nerwicą. Neurastenia charakteryzuje się maksymalną wrażliwością snu: osoba zasypia, ale nawet najcichszy dźwięk budzi go, po czym nie może już zasnąć.
Ból
W zaburzeniach somatycznych pacjent może narzekać na ból w narządzie, który jest dla niego najbardziej narażony. Depresji często towarzyszą nieprzyjemne przeszywające odczucia w sercu, połączone z niepokojem i strachem. Ból głowy pochodzenia psychogennego zwykle występuje z powodu napięcia mięśni szyi. Histeria lub autohipnoza mogą również powodować bóle głowy. Szereg specjalnych sytuacji powoduje pojawienie się silnych bólów w tylnej części głowy, pacjent odczuwa nieprzyjemne uczucie w ramionach. Taki stan często nawiedza niespokojnych i podejrzanych ludzi.
Zaburzenia seksualne
Istnieje kilka zaburzeń intymnych, do których należą: zwiększone lub zmniejszone pożądanie seksualne, ból podczas stosunku, brak orgazmu. Takie zaburzenia mogą prowadzić do takich czynników, jak przedłużająca się abstynencja, niska samoocena, strach, obrzydzenie, brak stałego partnera.
Ocena ryzyka
Najczęściej choroba ta rozwija się w okresie dojrzewania i rzadko u osób, które mają już 30 lat. W większości przypadków zaburzenie występuje u kobiet, a ryzyko jego wystąpienia jest większe u osób, które mają podobną historię rodzinną, narkotyk lub inne uzależnienie, problemy osobowości o charakterze społecznym.
Również choroby somatyczne są podatne na podejrzane osoby, które są zaangażowane w pracę umysłową, stale w stanie stresu.
Cechy leczenia
Terapię patologii somatycznych można prowadzić zarówno w warunkach ambulatoryjnych, jak i szpitalnych. Leczenie szpitalne jest wskazane na etapie ostrej manifestacji psychozy, po której rozpoczyna się okres rehabilitacji. Należy zwrócić uwagę na współpracę z pacjentem w celu wyeliminowania czynników neuropsychiatrycznych w rozwoju patologii.
Spośród leków należy preferować leki wymagane do leczenia choroby, która się pojawiła.
Równolegle z przyjmowaniem leków, terapia psychoterapeutyczna powinna być prowadzona w celu wywarcia wpływu na mechanizm rozwoju choroby i czynniki, które ją wywołują. W celu uspokojenia pacjenta mogą być przepisywane leki przeciwdepresyjne lub uspokajające.
Niektórzy eksperci zalecają stosowanie środków ludowych, ale można je uznać jedynie za uzupełnienie głównych metod leczenia. Najczęściej przepisywane ekstrakty roślinne, zioła pomagające w leczeniu określonej choroby.
Cechy chorób somatycznych u dzieci
Częstym schorzeniem somatycznym, które może powodować problemy w rozwoju emocjonalnym lub fizycznym dziecka, jest neuropatia. Jest to ciężkie zaburzenie, wrodzona patologia, która występuje podczas rozwoju płodu lub podczas porodu.
Przyczynami tej choroby mogą być:
- przedłużona toksykoza u matki;
- patologiczny rozwój ciąży;
- poważne stresy przyszłe matki w czasie ciąży.
Objawy neuropatii u dzieci obejmują:
- niestabilność emocjonalna, czyli tendencja do niepokoju i drażliwości, szybkie pojawienie się afektów;
- zaburzenia snu w postaci nocnych lęków, problemów z zasypianiem, odmowy spania w ciągu dnia.
Dystonia wegetatywna jest zaburzeniem układu nerwowego. Może manifestować zawroty głowy, nudności, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i tak dalej.
W wieku szkolnym i przedszkolnym dziecko mające trudności z przystosowaniem się do placówki opieki nad dziećmi często ma objawy objawowe w postaci bólu głowy, wymiotów, zaburzeń metabolicznych, skłonności do alergii z różnymi objawami oraz zwiększonej wrażliwości na infekcje.
Zdaniem naukowców alergie i zmniejszony apetyt u chłopców mogą wiązać się z wewnętrznym napięciem, emocjonalnym niezadowoleniem matki z życia rodzinnego podczas porodu.
Minimalne upośledzenie mózgowe objawia się w postaci wrażliwości dziecka na jasne światło, duszności, podróży transportowych i zmian pogody.
W tym przypadku dziecko często cierpi na przeziębienia, choroby przewodu pokarmowego, choroby układu oddechowego. Patologia może zacząć się od silnego przeżycia emocjonalnego.
Stwierdzono również zaburzenia psychomotoryczne, w tym mimowolne oddawanie moczu. Najczęściej takie naruszenia przechodzą z wiekiem i mają uzależnienie sezonowe, są pogarszane jesienią.
Pierwsze oznaki tych chorób są rozpoznawane w pierwszych latach życia dziecka i zwykle objawiają się w następujących przypadkach:
- częste zarzucanie;
- niespokojny sen;
- wahania temperatury.
Neuropatia jest podstawowym czynnikiem patogennym, przeciwko któremu może zmniejszać się aktywność dziecka, w tym psychiczna. W rezultacie rozwój psychofizyczny zwalnia, co negatywnie wpływa na rozwój dziecka, adaptację do rzeczywistości społecznej, zmiany osobowości, ponieważ dziecko może stać się całkowicie zależne od innych lub, odwrotnie, stracić zainteresowanie życiem.
Dzięki terminowej realizacji zajęć rekreacyjnych, w tym tworzeniu korzystnej atmosfery psychologicznej, oznaki nefropatii zmniejszają się i znikają z czasem. Jednak w niekorzystnych okolicznościach patologia staje się źródłem rozwoju przewlekłych chorób somatycznych.
