Streptoderma jest częstą chorobą wieku dziecięcego, ponieważ jest bardzo łatwo przenoszona z jednego dziecka na drugie. Łatwo go leczyć, najważniejsze jest, aby zacząć od początku, aby patologia nie stała się przyczyną komplikacji.
Częste objawy streptodermy
Streptoderma jest infekcją skóry spowodowaną obecnością bakterii paciorkowcowych. Najczęściej występuje w wieku 2-6 lat. Choroba zaczyna się, gdy bakterie dostają się do rany lub inne uszkodzenia skóry, na przykład skaleczenia, zadrapania, w obszarze ukąszeń owadów.
Choroba objawia się w postaci pęcherzyków o różnych rozmiarach, czerwonych plam, które zwykle są zgrupowane wokół nosa i warg. Jest to pierwszy objaw najczęstszego rodzaju streptodermy. Rany szybko przekształcają się w pęcherze, pęcznieją, pękają, po czym na ich powierzchni pojawia się żółtawa skorupa. Z czasem znikają, nie pozostawiając śladów.
Najczęściej występuje u niemowląt, pojawia się pod pieluchą, w fałdach skóry. Takie bąbelki są wypełnione cieczą, a następnie pękają, pozostawiając ślady, które mijają z czasem.
Przyczyny i mechanizm rozwoju
Streptoderma - infekcja bakteryjna, której czynnikiem sprawczym są paciorkowce, penetrujące mikrouszkodzenia na skórze. W ciągu około 7-10 dni po zakażeniu zaczynają tworzyć się pęcherzyki. Mechanizm rozwoju tej patologii polega na tym, że bakterie wytwarzają toksynę, która rozbija górne warstwy skóry i prowadzi do powstawania pęcherzyków.
Paciorkowce są warunkowo patogenną florą, która może „żyć” na skórze bez powodowania chorób. Ale musimy pamiętać, że bakterie Gram-dodatnie mogą żyć nawet bez tlenu.
Również streptoderma może występować jako choroba pierwotna lub wtórna. W pierwszym przypadku patogen wchodzi do organizmu przez uszkodzone obszary, co prowadzi do rozwoju procesu zapalnego. W wtórnej streptodermii zakażenie łączy się z już istniejącą patologią, która dotknęła skórę, na przykład ospą wietrzną, opryszczką zwykłą.
Jak przekazywana jest patologia
Otwarte rany mogą swędzić, są bolesne. Są bardzo zaraźliwe - jeśli je przeczesujesz, zakażenie może rozprzestrzeniać się na skórę lub nawet przenosić na inną osobę. Ponadto infekcja rozprzestrzenia się na wszystko, czego dotyka osoba zakażona.
Ze względu na to, że streptoderma jest tak prosta, jej druga nazwa to „choroba szkolna”. Bardzo szybko przenosi się z dziecka do dziecka w klasie lub grupie, w której dzieci są w bliskim kontakcie. Streptoderma jest chorobą globalną: według statystyk 162 miliony dzieci otrzymuje ją codziennie.
Główne czynniki ryzyka obejmują:
- wiek od 2 do 6 lat;
- podrażnienie skóry z powodu innej choroby;
- ciepły i wilgotny klimat;
- słaba higiena;
- obecność zapalenia skóry;
- słaby układ odpornościowy;
- cukrzyca;
- ukąszenia owadów;
- powierzchowny uraz skóry;
- wysypka alergiczna.
Jeśli u dziecka występują podobne czynniki ryzyka, musisz spróbować pozbyć się tych, które można kontrolować. Zminimalizuje to ryzyko infekcji.
Główne formy choroby
Liszajec Strep
Bardzo zaraźliwa i najczęstsza postać choroby. Małe, czerwone bąbelki pojawiają się wokół ust, nosa, czasami na rękach i nogach. Wkrótce pękają, wypływa z nich płyn lub ropa, po czym pozostaje żółta skorupa. W miarę wysychania powstają czerwone znaki, które najczęściej goją się bez blizn.
Chociaż takie rany i nie są bolesne, mogą bardzo swędzić. Ważne jest, aby dziecko nie dotykało się, nie drapało, co zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji na inne obszary skóry. W rzadkich przypadkach objawy mogą być bardziej nasilone, takie jak gorączka, obrzęk węzłów chłonnych. Więc nasze ciało zmaga się z objawami choroby.
Bullosa liszajec
W tej postaci choroba charakteryzuje się tworzeniem dużych pęcherzyków, które są wypełnione płynem. Może dotyczyć zarówno dorosłych, jak i dzieci, ale najczęściej występuje w wieku 2-5 lat. Dzięki tej formie bakterie wytwarzają specjalny rodzaj toksyny, która zmniejsza adhezję między komórkami. Prowadzi to do ich oddzielenia od siebie między warstwami skóry.
Objawy obejmują:
- Duże pęcherzyki. Na skórze tworzą się duże pęcherze, które najczęściej występują na ramionach, nogach i ciele.
- Pus. Zwykle pęcherze są wypełnione czystą ropą. Są bardzo bolesne, łatwo ranne.
- Skóra staje się czerwona, swędząca. Gdy pęcherze pękają, skóra wokół pęcherzyka staje się czerwona i bardzo swędząca.
- Ciemna skorupa. Na początku pęcherzyki są pokryte żółtą skorupą, ale w końcowych etapach ciemnieje.
Dżem streptokokowy
W tej postaci pojawiają się spuchnięte czerwone plamy, które zwykle są zlokalizowane w kącikach warg i mogą pojawić się zarówno po jednej, jak i po obu stronach.
Stan zapalny trwa około kilku dni, ale jeśli nie jest leczony, może stać się przewlekły. Inne objawy to:
- uszczelnianie w kącikach ust;
- łatwe obieranie;
- lekki dyskomfort podczas otwierania ust.
Ale istnieją poważniejsze symptomy, na które należy zwrócić uwagę:
- uszkodzenie rogów krawędzi warg, podczas gdy rana się nie goi;
- dyskomfort podczas posiłków, podczas rozmowy.
Zadea paciorkowcowa występuje głównie u dzieci ze słabą odpornością. Ten stan często rozwija się u tych, którzy zezwalają na ślinę podczas snu lub stale używają smoczków, ponieważ gromadzenie się śliny w kącikach ust może powodować pęknięcia, w miejscu, w którym następuje infekcja.
Wysypka pieluszki paciorkowcowej
Jest to forma choroby, która charakteryzuje się podrażnieniem skóry w dowolnym miejscu ciała, gdzie występują fałdy. Tworzą ciepłe „kieszenie”, w których pot wpada w „pułapkę”, co tworzy sprzyjające środowisko dla pojawienia się bakterii.
Ponieważ niemowlęta są w większości pulchne, mają niezbyt długą szyję, mają więcej fałd, to sprawia, że są podatne na tę formę choroby.
Objawy obejmują:
- wysypka;
- swędzenie;
- nieprzyjemny zapach;
- popękana skóra;
- tworzenie się skorupy.
Turniol
Jest to infekcja, która wpływa na skórę wokół płytek paznokciowych dłoni i stóp. Może to być poważna uciążliwość, a nawet prowadzić do częściowej lub całkowitej utraty paznokcia, jeśli nie rozpocznie się leczenia na czas. Ten stan zaczyna się od obrzęku i zaczerwienienia wokół paznokcia, skóra zaczyna boleć, staje się bardzo wrażliwa, staje się żółto-zielona. Może to wskazywać na nagromadzenie ropy, która utworzyła się pod skórą.
W przypadku tych objawów należy skonsultować się z lekarzem.
Ecthyma
Ta infekcja skóry charakteryzuje się ranami korowymi, pod którymi powstają owrzodzenia.
Jest to głęboka forma streptodermy. Jest najbardziej podatna na dzieci z obniżoną odpornością, które są w specjalnej grupie ryzyka. Inne czynniki zwiększające ryzyko to słaba higiena, wysoka temperatura i wilgotność, drobne urazy lub choroby skóry oraz inne formy streptodermy.
Objawy obejmują:
- pojawienie się małych pęcherzyków lub krost w obszarze zapalenia skóry;
- pęcherzyki pokryte są twardą skorupą, pod którą powstają czerwone, spuchnięte wrzody;
- średnica pęcherzyków może wzrosnąć do 3 cm;
- zmiany znikają powoli, po nich pozostają blizny;
- w niektórych przypadkach węzły chłonne pęcznieją i stają się bolesne.
Jakie patologie mogą mylić streptodermę?
Czasami choroba jest podobna z innymi:
- Atopowe zapalenie skóry. Cechą charakterystyczną są przewlekłe swędzące zmiany i nienormalnie sucha skóra.
- Kandydoza. Ta patologia charakteryzuje się grudkami lub czerwienią, mokrymi blaszkami i błonami śluzowymi są zwykle dotknięte.
- Herpes simplex. Pęcherze, które są pokryte, są charakterystyczne dla tej patologii.
- Dermatophytosis. W tym przypadku zmiana jest zwykle łuszcząca się, na nogach mogą pojawić się czerwone pęcherze.
- Ukąszenia owadów. Grudki są widoczne w miejscu ukąszenia, mogą być bolesne.
- Świerzb Obrażenia składają się z czyraków, małych pęcherzy i swędzenia w nocy.
- Ospa wietrzna W tym przypadku pęcherze pojawiają się na całym ciele i może to mieć wpływ na błonę śluzową jamy ustnej.
Powikłania Streptoderma
Ta patologia jest dobrze leczona podczas przeprowadzania higieny i przyjmowania antybiotyków. Rzadko streptoderma prowadzi do poważnych komplikacji, ale z jakiegoś powodu nadal może się zdarzyć. Komplikacje obejmują:
- Cellulit Jeśli infekcja wnika głęboko w skórę, może powodować cellulit, czyli ropną fuzję tłuszczu podskórnego. Jednak ten stan jest typowy dla dorosłych.
- Sepsa Głęboka streptoderma bez leczenia może prowadzić do sepsy. Ta infekcja zagraża życiu, powoduje ciężką gorączkę, dezorientację i wymioty. Wymaga natychmiastowej hospitalizacji.
- Zespół paciorkowców wstrząsu toksycznego. Rozwija się, gdy paciorkowce wydzielają toksyny, które uszkadzają skórę. Zespół ten powoduje ból, wysoką gorączkę, zaczerwienienie w całym ciele. Jest to poważna patologia, w której dziecko wymaga pilnej hospitalizacji i podania dożylnie antybiotyków.
Cechy leczenia streptodermy
Celem terapii jest złagodzenie dyskomfortu, poprawa stanu skóry, zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji.
Lokalne leczenie
Preparaty antyseptyczne
Zaleca się łagodne oczyszczanie w celu usunięcia żółtych skórek przy użyciu mydła antybakteryjnego i miękkiej gąbki. Możesz użyć chlorheksydyny, podchlorynu sodu - zapobiegnie to przeniesieniu streptodermy.
Lokalne leki przeciwbakteryjne
Terapia antybakteryjna jest istotna dla osób cierpiących na niepowikłaną zlokalizowaną postać tej patologii. Terapia miejscowa pozwala zniszczyć pojedynczą zmianę, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się. Główną zaletą są miejscowe antybiotyki w postaci maści - są one stosowane tylko w tych obszarach, w których jest to konieczne. Ponadto ich stosowanie minimalizuje oporność na antybiotyki, zapobiega skutkom ubocznym z przewodu pokarmowego.
Wady miejscowego leczenia polegają na tym, że nie mogą wyeliminować mikroorganizmów z dróg oddechowych, jeśli są obecne.
Najsłynniejsze leki:
- Mupirocyna. Jest to lokalny antybiotyk stosowany w leczeniu streptodermy. W przeciwieństwie do wielu innych leków, które działają na bakteryjny DNA lub na ściany bakterii, to narzędzie blokuje aktywność enzymu, który powoduje syntezę białek. Bez tej zdolności bakterie po prostu umierają. Ze względu na swój unikalny mechanizm działania, Mupirocin pozostawia bakterie z niewielką szansą, że staną się odporne na ten lek. W leczeniu streptodermy niewielką ilość maści należy nakładać na dotknięty obszar 3 razy dziennie, obszar na górze pokryty sterylną tkaniną z gazy.
- Retapamulina. Inny lokalny antybiotyk. Najpierw musisz oczyścić zaatakowany obszar, a następnie nanieść niewielką maść. Zwykle używany dwa razy dziennie przez tydzień. Zakryj leczony obszar bandażem lub gazą. Jednocześnie ważne jest, aby pamiętać, że zbyt wczesne zaprzestanie stosowania leku pozwoli bakteriom na dalsze namnażanie, co może prowadzić do nawrotu.
- Gentamycyna. To narzędzie jest stosowane w leczeniu łagodnej streptodermy lub innych chorób skóry. Gentamycyna hamuje wzrost i rozwój bakterii. Musisz także oczyścić i osuszyć dotknięty obszar, usunąć twardą skórę, aby poprawić kontakt między antybiotykiem a zakażonym obszarem. Następnie konieczne jest nałożenie niewielkiej ilości produktu cienką warstwą, do 3-4 razy dziennie. Dawkowanie i czas trwania leczenia zależą od stanu zdrowia, reakcji organizmu na leczenie.
- Baneocyna. Streptoderma maść zawierająca neomycynę i bacytracynę (antybiotyki). Niszczy bakterie i zapobiega ich rozwojowi. Stosuj środki na dotkniętych obszarach do trzech razy dziennie.
Systemowe leczenie antybiotykami
Antybiotykoterapia ogólnoustrojowa jest najczęściej stosowana w leczeniu ciężkiej streptodermy lub jeśli miejscowa terapia nie przyniosła rezultatów. Przed przepisaniem antybiotyków lekarz powinien zbadać próbki skóry pod kątem oporności. Najbardziej znanymi lekami są erytromycyna, klindamycyna.
Domowe środki zaradcze
Streptoderma u dzieci powoduje wiele nieprzyjemnych objawów: świąd, ból, ogólny dyskomfort. Aby złagodzić te objawy, możesz skorzystać z niektórych domowych środków zaradczych. Pomogą także wzmocnić obronę, aby organizm mógł lepiej zwalczać infekcję.
Obejmują one:
- Świeże soki. Pomoże to układowi odpornościowemu niemowlęcia lepiej zwalczać infekcje. Zaleca się stosowanie soków warzywnych i owocowych bogatych w witaminę C.
- Surowe ziarno, owoce i warzywa. Poszukaj produktów antyoksydacyjnych w sklepach. Pozwoli to również organizmowi szybciej zwalczać infekcję. Obejmuj jagody, nektaryny, banany, pomidory, soczewicę, nasiona lnu w swojej diecie.
- Olejek eteryczny z mirry. Mirra ma działanie przeciwzapalne i gojące rany. Nałóż niewielką ilość olejku eterycznego na wrzody, aby złagodzić i złagodzić ból. Przyspiesza również gojenie wrzodów.
- Cynk Cynk poprawi odporność i będzie szczególnie przydatny w leczeniu niemowląt, u których rozwinęła się streptoderma w obszarze pieluchy. Miejscowe stosowanie cynku uspokoi skórę, a podawanie doustne pozwoli organizmowi szybciej zwalczać infekcję. Najważniejsze jest, aby wcześniej skonsultować się z lekarzem.
- Olejek z drzewa herbacianego. Ma również właściwości antyseptyczne. Jest najczęściej stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych, ale może być również stosowany w streptodermie.
- Oliwa z oliwek. Często pęcherzyki powodują silny dyskomfort i swędzenie. Używaj oliwy z oliwek, jest doskonałym naturalnym środkiem nawilżającym, który łagodzi skórę i ułatwia usuwanie strupów. Dzięki oliwie z oliwek miejscowy antybiotyk wnika głęboko w skórę, aby przyspieszyć gojenie.
- Kurkuma W większości kultur orientalnych jest to przyprawa stosowana jako środek przeciwbakteryjny i przeciwzapalny. Nałóż pastę kurkumową na ranę, aby przyspieszyć gojenie.
- Ekstrakt z pestek grejpfruta Taki ekstrakt powstaje z nasion i celulozy tego owocu. Wielu praktyków tradycyjnej medycyny używa tego narzędzia w leczeniu streptodermy. Powinien być stosowany miejscowo, zawsze rozcieńczony wodą, nakładany na blistry. Ekstrakt nie tylko pozwala szybciej leczyć rany, ale także łagodzi stany zapalne, łagodzi zaczerwienienia.
Higiena i zapobieganie
Ponieważ streptoderma jest zakaźną chorobą bakteryjną, najlepszym sposobem zapobiegania infekcji jest utrzymanie skóry w czystości. Ukąszenia owadów, skaleczenia, powierzchowne rany nie powinny być ignorowane.
Po otrzymaniu uszkodzenia opłucz obszar ciepłą wodą, nałóż środek dezynfekujący. Jeśli nawet dziecko rozwija patologię po tym, konieczne jest zapewnienie członkom rodziny bezpieczeństwa.
Następujące środki pomogą zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji:
- Umyj zainfekowane miejsca ciepłą wodą i mydłem.
- Przykryj je nielepkim bandażem, aby dziecko nie drapało paznokci.
- Każdego dnia pranie oddzielnie ubrania dziecka.
- Obetnij paznokcie dziecka, zapobiegnie to zarysowaniu i rozwojowi wtórnej infekcji.
- Podczas stosowania miejscowego antybiotyku zawsze zakładaj rękawice lateksowe, a następnie dokładnie umyj ręce mydłem i wodą.
