Chlamydia to mikroskopijne organizmy należące do bakterii. Istnieje wiele ich rodzajów, w tym te, które mogą pasożytować na ludzkim ciele.
Choroba wywoływana przez te mikroorganizmy nazywa się chlamydią. Chlamydia wpływa na błony śluzowe człowieka, najczęściej występuje na genitaliach.
Co to jest chlamydia, w jaki sposób dochodzi do zakażenia?
Czynnikiem wywołującym chlamydię jest bakteria Chlamydia trachomatis. Może żyć na błonie śluzowej dróg rodnych, jamy ustnej, dróg oddechowych, spojówce oka. Osobliwością patogenu jest to, że chlamydia jest pasożytem wewnątrzkomórkowym.
Ma bardziej złożoną organizację niż wirusy i nie angażuje komórki gospodarza w proces reprodukcji DNA, ale jej rozmiar pozwala jej mieszkać w cytoplazmie komórek i unikać ekspozycji na wiele antybiotyków.
Główne sposoby przenoszenia choroby są seksualne i pionowe (od matki do dziecka). Pierwszy sposób prowadzi do dość szerokiego rozprzestrzeniania się infekcji wśród osób aktywnych seksualnie, drugi powoduje najcięższe konsekwencje.
Choroba może być przenoszona poprzez seks oralny i pocałunki. Jednocześnie w przypadku chlamydii droga zakażenia przenoszona drogą powietrzną i kontaktową nie jest typowa, dlatego przebywanie w tym samym pokoju z pacjentem nie jest niebezpieczne.
Częste objawy chlamydii u mężczyzn i kobiet
Niebezpieczną cechą chlamydii jest to, że jej przebieg może być bezobjawowy przez długi czas. Według statystyk, w połowie przypadków (częściej u kobiet) choroba jest wykrywana przypadkowo podczas badania z innego powodu.
U mężczyzn podobna sytuacja jest możliwa przy diagnozie zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia cewki moczowej lub niepłodności męskiej. I tak jak w połowie przypadków przebieg choroby jest bezobjawowy.
Jeśli objawy choroby nadal się pojawiają, często nie są specyficzne. U kobiet są to typowe objawy zapalenia sromu i pochwy, zapalenia pęcherza, rzadziej zapalenie szyjki macicy i zapalenie błony śluzowej macicy. U mężczyzn - objawy zapalenia cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie balanoposthitis.
Wszystkie te stany mają objawy charakterystyczne dla procesu zapalnego w pewnym obszarze i niemożliwe jest ustalenie, że czynnikiem sprawczym była chlamydia, bez testów.
Typowe objawy to swędzenie i pieczenie w okolicy narządów płciowych, dyskomfort podczas oddawania moczu i stosunku płciowego, zaczerwienienie skóry i błony śluzowej w dotkniętym obszarze, pojawienie się wydzieliny. Są przezroczyste, mają biały kolor i są szkliste.
Jak chlamydia występuje u kobiet: pierwsze oznaki
Pierwsze objawy chlamydii pojawiają się zwykle 7-14 dni po zakażeniu. Choroba objawia się dyskomfortem w obrębie narządów płciowych, zaczerwienieniem skóry warg sromowych, świądem i pieczeniem. Objawy te pojawiają się raczej słabo, dlatego często są ignorowane przez pacjentów.
Wypełnienie pochwy jest szkliste, przezroczyste, białe lub żółtawe z nieprzyjemnym zapachem. Intensywność wyładowania jest inna - w pierwszym miesiącu choroby mogą być obfite, ostry zapach. Ale wtedy zapalenie ustępuje i powstaje iluzja zdrowienia.
Objawom tym, zwłaszcza we wczesnych okresach choroby, może towarzyszyć niska gorączka, ból brzucha, pogorszenie stanu zdrowia, ale te objawy nie zawsze występują.
Choroba jest przewlekła, z okresami zaostrzenia i remisji. Zwykle pierwsze nasilenie jest najbardziej intensywne, a następnie nasilenie objawów zmniejsza się.
Niebezpieczeństwo takiego kursu polega na tym, że zaostrzenia ustępują same z siebie, co daje pacjentowi fałszywe zapewnienie, że jest zdrowy. W tym przypadku infekcja utrzymuje się, choroba postępuje, a pacjent cierpiący na chlamydię jest źródłem zakażenia dla swoich partnerów seksualnych. Dotyczy to w równym stopniu mężczyzn i kobiet.
Chlamydia u kobiet: diagnoza
Testy, które identyfikują chlamydię, wyznaczają ginekologa. Badanie żeńskich narządów płciowych nie zapewnia wyczerpującego obrazu - w celu postawienia diagnozy konieczne jest zidentyfikowanie patogenu. Metoda przesiewowa jest rozmazem na stopień czystości - to główna analiza, którą ginekolodzy przepisują wszystkim pacjentom.
Pozwala zauważyć naruszenia naturalnej mikroflory pochwy jako całości, ale nie zidentyfikować konkretnego patogenu. W przypadku chlamydii analiza ta wykaże trzeci lub czwarty stopień czystości.
Aby zidentyfikować rzeczywiste patogeny za pomocą kilku metod. Najbardziej dokładna z nich to PCR, która pozwala na wiarygodne określenie obecności chlamydii w rozmazie. Metoda wyróżnia się wysoką czułością i swoistością, rzadko daje wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne.
Inne stosowane metody - ELISA, która opiera się na wykrywaniu przeciwciał przeciwko chlamydiom i immunofluorescencji - mikroskopii rozmazowej, która pozwala zobaczyć patogeny. Dokładność tych metod jest niższa niż w przypadku PCR, ale są one tańsze i bardziej dostępne, więc nie tracą na znaczeniu.
Wysiew bakteriologiczny jest konieczny, aby nie tylko zidentyfikować chlamydię (proces ten wymaga czasu), ale także określić ich wrażliwość na antybiotyki i wybór najbardziej odpowiedniego leku.
Leczenie chlamydiami u kobiet
Podstawą leczenia chlamydii, jak również wszelkich infekcji bakteryjnych, są antybiotyki. W tym przypadku skuteczne będą leki makrolidowe, fluorochinolonowe i tetracyklinowe.
Wybór konkretnego leku zależy od wyników szczepienia bakteriologicznego i określenia wrażliwości patogenu. Czas trwania leczenia wynosi około 3 tygodni. Bardzo ważne jest przestrzeganie trybu przyjmowania antybiotyków.
Dodatkowo przepisano czopki przeciwgrzybicze. Jest to konieczne, ponieważ antybiotyki naruszają normalną mikroflorę pochwy, a grzyby pasożytnicze mogą zająć jej miejsce, rozwój pleśniawki. W zapobieganiu kandydozie stosuje się Nystatynę - jest ona wygodna w długich cyklach leczenia.
Stosowano także leki immunomodulujące, kompleksy multiwitaminowe, jeśli to konieczne - środki enzymatyczne wspomagające trawienie i leki przywracające mikroflorę jelitową. Leczenie chlamydiami zajmuje dużo czasu i wymaga dużych kosztów finansowych od pacjenta.
Reżim i prawidłowe odżywianie
Schemat leczenia i odżywianie mogą znacznie zwiększyć skuteczność leczenia. Ponadto, jeśli te środki nie są przestrzegane, leczenie farmakologiczne traci swoją skuteczność, proces jest opóźniony i istnieje ryzyko jego przejścia do postaci przewlekłej. Dlatego tak ważne jest, aby zwracać uwagę na styl życia prowadzony przez pacjenta.
Najważniejszą rzeczą, którą musi zrobić, jest powstrzymanie się od jakichkolwiek kontaktów seksualnych podczas leczenia. Dotyczy to również seksu oralnego i analnego - w tym przypadku istnieje ryzyko infekcji. W przyszłości konieczne jest unikanie niezabezpieczonych kontaktów z partnerami, w których zdrowiu kobieta nie jest pewna.
Ponadto, wykrywając chlamydię u kobiety, konieczne jest zbadanie i leczenie jej stałego partnera seksualnego (lub wszystkich partnerów, jeśli jest ich kilku).
Jest to konieczne, ponieważ objawy choroby nie pojawiają się natychmiast, ale mogą nie pojawić się w ogóle, ale zarażona osoba stanowi zagrożenie dla swoich bliskich.
Pod względem żywienia należy skupić się na łatwo przyswajalnych produktach bogatych w witaminy. Przydatne będą produkty mleczne i zboża z mlekiem, dietetycznym mięsem i rybami, dania warzywne.
Należy unikać świeżych warzyw i owoców, a także wypieków, białego chleba i roślin strączkowych, ponieważ wywołują one procesy fermentacji w jelitach, co jest bardzo niebezpieczne w przypadku dysbakteriozy przy leczeniu antybiotykami.
Przewlekła chlamydia u kobiet: objawy, rodzaj wypisu, leczenie
Chlamydia jest prawie zawsze podatna na przewlekły przebieg. Podczas zaostrzeń pojawia się zaczerwienienie błony śluzowej warg płciowych, ból i dyskomfort podczas stosunku płciowego, aż do całkowitej niezdolności do seksu. Wydzielina z pochwy ma żółtawy lub jasnobrązowy kolor i nieprzyjemny rybi zapach.
Intensywność objawów podczas zaostrzenia zależy od stanu kobiety.
Zaostrzenia wywołuje hipotermia, przeziębienie, zaostrzenia chorób przewlekłych i stres. Często pierwsze objawy zaostrzenia pojawiają się podczas stosunku. Podczas remisji objawy są całkowicie nieobecne, a pacjent może być pewien, że jest całkowicie zdrowa.
Chlamydia podczas ciąży
Podczas ciąży chlamydia tworzy dodatkowe czynniki ryzyka dla dziecka. Zaostrzenie chlamydii we wczesnych stadiach ciąży może prowadzić do poważnych patologii u dziecka, w późniejszych stadiach - do przedwczesnego porodu. Ponadto proces zapalny niekorzystnie wpływa na stan błony śluzowej pochwy, a podczas porodu zwiększa ryzyko pęknięcia.
W przypadku dziecka urodzenie chorej matki grozi wrodzoną chlamydią oczu i dróg oddechowych. Są to niebezpieczne warunki, które mogą prowadzić do ślepoty lub śmierci. Nawet te dzieci, których matki cierpią na chorobę, są bezobjawowe.
Aby zmniejszyć ryzyko powikłań, należy zaplanować ciążę na obecność chlamydii i innych zakażeń przenoszonych drogą płciową.
W centrach planowania rodziny obowiązkowe jest wydawanie wskazówek dotyczących wszystkich niezbędnych testów. Co więcej, analizy muszą być skierowane zarówno do przyszłych rodziców, a nie tylko do matki.
Możliwe konsekwencje
Chlamydia w obrębie narządów płciowych sama w sobie nie jest niebezpieczna i zapewnia jedynie stosunkowo łagodny dyskomfort. Ale jeśli nie jest leczony przez kilka lat, stopniowo rozwija się infekcja - błona śluzowa szyjki macicy i ciało macicy, a następnie jajowody, są zaangażowane w proces patologiczny.
Chlamydialne zapalenie błony śluzowej macicy powoduje bolesne i obfite miesiączki. Ten sam stan jest jedną z przyczyn endometriozy - patologicznej proliferacji wewnętrznej warstwy macicy.
Inną konsekwencją zapalenia błony śluzowej macicy jest naruszenie łożyska w czasie ciąży - w wyniku tego wczesne poronienia (nawracające poronienie) lub bezpłodność.
Zapalenie jajowodów prowadzi do rozwoju zrostów i niedrożności, co ponownie prowadzi do bezpłodności. Leczenie zrostów w rurkach jest tylko chirurgiczne, ale będzie skuteczne tylko wtedy, gdy chlamydia zostanie wcześniej wyleczona.
Środki zapobiegawcze
Leczenie chlamydii jest dość kosztownym i czasochłonnym ćwiczeniem, więc znacznie łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. W rzeczywistości środki zapobiegawcze są dość proste:
- mieć stałego partnera seksualnego, w którego zdrowiu nie ma wątpliwości;
- unikaj swobodnego seksu;
- na wszelki wątpliwy stosunek seksualny używaj prezerwatywy;
- regularnie poddawać się badaniu przez ginekologa;
- utrzymywać higienę osobistą.
Środki te są wystarczające, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Należy zauważyć, że wzajemna wierność zdrowych partnerów seksualnych niezawodnie chroni przed infekcją.
Dodatkowe informacje na temat chlamydii znajdują się w tym filmie.
