Dzieci łatwo tolerują ospę wietrzną. Tylko zielone piegi pozostają w pamięci choroby. Dla dorosłych choroba staje się prawdziwym testem, przynosi fizyczne i psychiczne cierpienie.
Objawy i stadia choroby
Ospa wietrzna lub ospa wietrzna jest chorobą zakaźną uważaną za dzieciństwo. Definicja jest warunkowa, ponieważ dorośli także mają ospę wietrzną. W tym drugim przypadku chorobę rozpoznaje się tylko w 10% przypadków, tj. jest rzadki. Tłumaczy to fakt, że osoba, która przeżyła w dzieciństwie, otrzymuje trwałą odporność na całe życie.
Czynnikiem sprawczym jest wirus opryszczki pospolitej. Jest przenoszony przez kropelki unoszące się w powietrzu. Charakteryzuje się dużą zmiennością. Przy przepływie powietrza przemieszcza się na duże odległości z jednego mieszkania do drugiego, pomiędzy piętrami, poprzez wentylację.
W środowisku pod wpływem światła, temperatury wirus umiera w ciągu 10-15 minut. Dlatego trudno jest zarazić się na ulicy, w transporcie infekcja występuje w zamkniętych pomieszczeniach. Osoba jest bardzo podatna na tego wirusa - po pojedynczym kontakcie z pacjentem pojawia się infekcja z prawie 100% prawdopodobieństwem.
W młodym wieku choroba jest łagodna, tak wielu rodziców świadomie zostawia dzieci w grupach kwarantanny. Dorośli chorują. Wszystkie objawy są bardziej ostre, ryzyko powikłań jest wysokie. Im starsza osoba, tym mniejsza odporność organizmu na wirusa. Należy zauważyć cechy charakterystyczne dla choroby osoby dorosłej:
- ciężkie zatrucie;
- wysoka temperatura (do 40 ° C), która jest słabo utracona;
- liczne wysypki;
- wysypka często towarzyszy ropnym zapaleniom;
- powiększone węzły chłonne;
- ryzyko powikłań (zapalenie płuc, zapalenie stawów, zaburzenia widzenia, zapalenie opon mózgowych).
Czas trwania choroby wynosi średnio 14-21 dni, w zależności od wieku pacjenta, stanu układu odpornościowego, intensywności leczenia. Istnieją następujące okresy (etapy) choroby:
| Imię i nazwisko | Czas |
|---|---|
| Inkubacja
| 10-25 dni |
| Prodromalny lub przejściowy
| do 2 dni |
| Wysypka sceniczna
| 7-10 dni |
| Skorupy sceniczne
| do 5 dni |
Okres inkubacji jest bezobjawowy. W tym czasie wirus rozprzestrzenia się w organizmie. Osoba nie odczuwa choroby, ale pod koniec okresu jest zaraźliwa i niebezpieczna dla innych.
W okresie przejściowym następuje pogorszenie ogólnego stanu. Osoba skarży się na ból głowy, zmęczenie, nadmierne pocenie się. Czasami występuje zwiększona wrażliwość na światło, nudności.
Następnym krokiem jest wysypka. Pęcherzyki z płynną zawartością są zlokalizowane nie tylko na ciele, ale także na skórze głowy, narządach płciowych, błonie śluzowej jamy ustnej. Czasami bąbelki łączą się w jeden duży obszar.
U dorosłych wysypka jest często podatna na rozwój procesu ropnego. Zapalone rany nie goją się przez długi czas. Pojawienie się wysypki jest pofalowane. Każdej nowej wysypce towarzyszy gorączka i silny świąd.
Z czasem pęcherzyki wysychają, a na ich miejscu powstaje sucha skorupa. Człowiek przestaje być niebezpieczny dla innych. Rozpoczyna się etap odzyskiwania.
Domowe leczenie
Jeśli ospa wietrzna występuje w postaci łagodnej lub umiarkowanej, przepisuje się leczenie domowe. Należy zauważyć, że tylko dwie osoby na dziesięć podlegają ciężkiej postaci wymagającej hospitalizacji. W innych przypadkach leczenie odbywa się w domu, pod warunkiem odpoczynku w łóżku.
Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być regularnie emitowane. Świeże powietrze niszczy wirusy i wysusza wysypkę. Przez długi czas wierzono, że podczas leczenia ospy wietrznej nie należy myć się. To nieporozumienie. Skóra powinna być czysta, aby zapobiec wtórnemu zakażeniu ran. Możesz wziąć prysznic bez używania mydła i ściereczek.
Pacjentowi przepisuje się dietę. Smażone i słone potrawy, wędzone mięsa i napoje gazowane są wyłączone z diety. Posiłki powinny być łatwo przyswajalne, bogate w składniki odżywcze i witaminy. Zaleca się stosowanie większej ilości fermentowanych produktów mlecznych.
W okresie leczenia należy zwiększyć spożycie płynów do 2,5-3 litrów dziennie. Mogą to być napoje owocowe, herbaty ziołowe, wywary jagodowe. Przez cały czas leczenia pożądane jest wyeliminowanie wysiłku fizycznego i stresu emocjonalnego. Mogą pogorszyć stan pacjenta i przedłużyć powrót do zdrowia.
Preparaty do leczenia ospy wietrznej u dorosłych
Nie ma specjalnego leczenia ospy wietrznej. Przepisywane są leki przeciwwirusowe (acyklowir, panciclovir). Hamują rozmnażanie wirusa. Dostępne w postaci tabletek, maści, roztworu do podawania dożylnego. Obowiązkowe są leki przeciwhistaminowe (Suprastin, Tavegil). Łagodzą zaczerwienienie i świąd.
Jeśli elementy wysypki ulegną uszkodzeniu na etapie pęcherzyków, blizny pozostają na skórze. Możesz je usunąć w przyszłości tylko przez polerowanie laserowe. Dlatego powinieneś starać się nie rozczesywać ran, nie usuwaj skorupy przed czasem. Aby zmniejszyć temperaturę zalecaną przeciwgorączkową (Nurofen, Ibuprofen).
Szczególną uwagę należy zwrócić na leczenie wysypki. Należy to robić kilka razy dziennie. Aby to zrobić, użyj preparatów antyseptycznych:
- Furacilin;
- balsam kalaminowy;
- Żel Fenistil;
- Zelenka.
Wysuszają rany, zmniejszają stan zapalny, zapobiegają dodatkowej infekcji. Należy zauważyć balsam Calamine. Nie zawiera alkoholu, tworzy ochronny film na skórze. Uważany jest za bardziej skuteczny niż zwykły „Zelenka”.
Środki ludowe
Wielu lekarzy zaleca teraz środki ludowe jako dodatkową terapię. Skutecznie łagodzą objawy, poprawiają samopoczucie. Skóra ospy wietrznej jest już uszkodzona, aby nie pogorszyć jej stanu, wszystkie popularne metody należy omówić z lekarzem.
Aby to zrobić, 50-60 g trawy wlać 1 litr gorącej wody i zaparzać przez godzinę. Powstały wlew dodaje się do kąpieli. Czas trwania zabiegu wynosi 10-15 minut.
Dla ogólnego wzmocnienia organizmu, zwiększenie jego odporności powinno być włączone do codziennej diety:
- napar z dzikiej róży;
- wywar ze świeżej lub suchej pietruszki;
- roztwór mumii (0,1 g na szklankę wody);
- jagoda, żurawina, rokitnik.
Środki zapobiegawcze
Jako środek zapobiegawczy zaleca się szczepienie, po którym powstaje stabilna odporność na wirusa. Szczepionkę podaje się dwa razy w odstępie 6-10 tygodni. W profilaktyce awaryjnej można to zrobić raz w ciągu 72 godzin po kontakcie z pacjentem.
Nawet w tym przypadku gwarantowana jest ochrona przed infekcją. Powikłania po szczepieniu nie są rejestrowane. Dlatego jest zalecany dla osób w podeszłym wieku i cierpiących na choroby przewlekłe. Jego jedyną wadą jest wysoki koszt.
