Najczęstszą przyczyną bólu pleców jest rozwój choroby układu mięśniowo-szkieletowego, takiej jak osteochondroza. Jeśli wcześniej ta patologia wystąpiła głównie u osób starszych i rzadziej niż w średnim wieku, osteochondroza jest znacznie młodsza, często diagnozowana u osób w wieku 20-30 lat.
Według statystyk medycznych najczęściej choroba dotyka kręgosłupa lędźwiowego i lędźwiowo-krzyżowego.
Charakterystyka choroby
Osteochondroza to patologia układu mięśniowo-szkieletowego, która wpływa na jej najważniejszy składnik - kręgosłup. Dzieje się tak, ponieważ zaczynają się rozwijać dystroficzne zmiany w krążkach międzykręgowych.
Wpływa nie tylko na tkankę krążków międzykręgowych, ale także na otaczające tkanki, które wpływają na więzadła i mięśnie.
Powodem występowania lędźwiowych form osteochondrozy jest to, że ten szczególny odcinek kręgosłupa jest poddawany największemu wysiłkowi fizycznemu.
W tej chorobie zachodzą charakterystyczne zmiany w jądrze miazgi, która jest częścią dysku międzykręgowego. Ten dysk wykonuje funkcje amortyzacji.
Jeśli wymiana wody w krążkach międzykręgowych zostanie zakłócona, stają się one cieńsze, zwiększa się ich kruchość.
Ludzie w starszych grupach wiekowych są najbardziej podatni na proces patologiczny, ponieważ procesy metaboliczne w tkankach krążków międzykręgowych zaczynają się pogarszać po osiągnięciu pewnego wieku.
Pod wpływem negatywnych zmian granice jądra miazgi stopniowo się rozszerzają, ma tendencję do wchodzenia w przestrzeń międzykręgową. Zwykle kończy się to przemieszczeniem jądra do kanału kręgowego, w wyniku czego jest ściskane i ściskane włókna nerwowe i naczynia krwionośne.
Uszczypnięte nerwy i przyczyna bólu w osteochondrozie. Może również wystąpić pogorszenie funkcjonowania narządów wewnętrznych.
Wraz z postępem patologii zwiększa siłę nacisku na kręgi. Ciało stara się zrekompensować wadę, a wzrost tkanki kostnej kręgosłupa jest znacznie przyspieszony. W rezultacie na kręgach powstają patologiczne wzrosty - osteofity. Ostatecznie narusza to funkcjonalność dotkniętego kręgosłupa.
W przypadku zaawansowanych postaci osteochondrozy pacjent może rozpocząć paraliż kończyn dolnych. Z powodu późnego leczenia danej osoby, osoba może stać się niepełnosprawna.
Przyczyny osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego i lędźwiowo-krzyżowego
Osteochondroza okolicy lędźwiowej i lędźwiowo-krzyżowej rozwija się z powodu niewłaściwego rozkładu obciążenia na kręgosłup. Jeśli łączy się to z innymi czynnikami negatywnymi, postęp osteochondrozy przyspiesza, może przybierać cięższe formy.
Aby sprowokować rozwój choroby, można:
- regularna ciężka praca fizyczna, podnoszenie ciężkich przedmiotów (ludzie pewnych zawodów, a także sportowcy uprawiający podnoszenie ciężarów dostają się do grupy ryzyka);
- niewystarczająca aktywność ruchowa, która negatywnie wpływa na stan mięśni i prowadzi do pogorszenia krążenia krwi, procesów metabolicznych i zmniejszenia ilości składników odżywczych wchodzących do tkanek;
- pacjent ma nadwagę, co powoduje, że kręgosłup jest stale poddawany dużym obciążeniom;
- problemy z postawą i chodem;
- obecność wrodzonych deformacji lub innych wad kręgosłupa lub całego szkieletu;
- płaskostopia może również powodować rozwój osteochondrozy, ponieważ u pacjentów ze zniekształceniami stóp jego łuk nie może w pełni wchłonąć obciążeń podczas ruchu, co prowadzi do zwiększonego obciążenia krążków międzykręgowych;
- urazowe uszkodzenie kręgosłupa;
- genetycznie uwarunkowane zaburzenia tworzenia kości;
- zmiany wieku;
- zakażenia tkanki kostnej (gruźlica, zapalenie szpiku);
- procesy zapalne dotyczące kości i stawów (w tym reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa);
- niedobór witamin i minerałów;
- narażenie na substancje szkodliwe i toksyczne.
Najczęstszą przyczyną patologii jest duże obciążenie kręgosłupa u pacjentów z nieprawidłową postawą.
Objawy choroby
Objawy i nasilenie objawów osteochondrozy zależą od stadium choroby.
Istnieją 4 etapy choroby:
- Pierwszy etap charakteryzuje się pojawieniem się bólu w okolicy lędźwiowej (lumbago), skurczami otaczającej tkanki mięśniowej i obrzękiem w dotkniętym obszarze. W tym okresie rozpoczyna się zmiana i przemieszczenie galaretowatych jąder krążków międzykręgowych, i dlatego zakończenia nerwowe są podrażnione.
- W drugim etapie rozpoczyna się proces niszczenia włóknistych pierścieni krążków międzykręgowych. Kręgi stają się niestabilne, ich ruchliwość wzrasta, w wyniku czego dochodzi do stałego napięcia sąsiednich mięśni. Są nerwy kulszowe. Na tym etapie choroby mogą czasami zacząć działać nieprawidłowo w pracy organów wewnętrznych.
- W trzecim etapie występują luki w pierścieniach włóknistych i wylot zawartości galaretowatych jąder. W rezultacie powstają przepukliny krążków międzykręgowych. Wszystko to przyczynia się do dalszej deformacji kręgosłupa (można zaobserwować rozwój skoliozy, kifozy lub lordozy). Ostre bóle stają się trwałe, wiąże się z zespołem korzeniowym, w którym korzenie nerwowe są ściskane przez fragmenty, które wypadają z pierścieni włóknistych.
- W czwartym stadium charakteryzuje się ciężką deformacją kręgosłupa, pojawiają się patologiczne narosty na kręgach. Może być znaczna ulga w bólu, ale nie oznacza to poprawy stanu pacjenta. Wręcz przeciwnie, ruchy osoby stają się bardzo ograniczone. Zazwyczaj pacjenci z osteochondrozą w stadium 4 wymagają usunięcia niepełnosprawności.
Jednym z głównych objawów choroby jest ból w okolicy lędźwiowej, który może również rozciągać się na kość ogonową i kończyny dolne. Jest podzielony na 3 typy:
- Lumbago - ataki ostrego bólu, rozpoczynające się podczas wykonywania ostrych ruchów lub podnoszenia ciężkich przedmiotów.
- Lumbodynia - silny, regularny ból związany z uszkodzeniem chrząstki międzykręgowej i włókien mięśniowych.
- Lyumboishalgiya - charakteryzuje się uczuciem bólu, uczuciem zimna lub ciepła w okolicy lędźwiowej, a także w nogach.
Stan psychiczny osoby może również wywołać ból.
Oprócz bólu osteochondroza charakteryzuje się:
- uczucie osłabienia w dolnej części ciała i nogach;
- pogorszenie odruchów ścięgnistych kończyn dolnych;
- mrowienie, które można odczuć od lędźwi do stopy;
- skrzywienie kręgosłupa;
- w przypadku osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej często dochodzi do nieprawidłowego działania narządów miednicy (zaburzenia moczu, nietrzymanie stolca, zaburzenia erekcji);
- w okolicy lędźwiowej i pośladkach mogą również wystąpić problemy ze skórą (suchość, łuszczenie, niebieskawy wygląd) i zmiany w poceniu się.
Jeśli zauważysz, że wymienione objawy są wymienione, powinieneś jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, aby szybko rozpocząć leczenie i zapobiec poważnym konsekwencjom.
Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego i lędźwiowo-krzyżowego
Medyczne
Pacjentowi, u którego zdiagnozowano osteochondrozę, można przepisać następujące rodzaje terapii (w tym kilka na raz):
- leczenie lekami;
- fizjoterapia;
- masaż leczniczy i terapia manualna;
- przeprowadzanie operacji.
Przyjrzyjmy się bliżej każdej z tych metod.
Leki przepisywane w celu łagodzenia bólu, zwalczania stanów zapalnych i poprawy regeneracji chorych tkanek. Pacjent może być przepisany:
- środki przeciwbólowe (pomagają łagodzić ból);
- środki zwiotczające mięśnie (stosowane do relaksacji włókien mięśniowych i łagodzenia skurczów);
- chondroprotektory (promują regenerację tkanek chrząstki i kości i chronią je przed negatywnymi skutkami);
- leki przeciwzapalne;
- w przypadku obrzęku przepisywane są leki moczopędne (diuretyki);
- leki, które pomagają poprawić krążenie krwi;
- kompleksy witaminowe i mineralne.
Przy powszechnych postaciach osteochondrozy, gdy konwencjonalne środki przeciwbólowe są nieskuteczne, można przepisywać blokady. Jakie konkretne leki należy stosować, jak również schemat i czas trwania leczenia określa lekarz, biorąc pod uwagę stadium choroby i nasilenie objawów.
Terapia fizyczna jest wskazana, aby wyznaczyć jednocześnie z lekami w celu zwiększenia skuteczności leczenia. Gdy osteochondroza wykazuje zastosowanie następujących procedur:
- terapia laserowa;
- terapia rezonansem magnetycznym;
- fonoforeza;
- terapia falami uderzeniowymi.
Procedury te pomagają zatrzymać ból, zmniejszyć stan zapalny, a także pomóc przywrócić uszkodzoną tkankę. Zastosowanie wiązki laserowej jest bardzo skuteczne, pozwala uzyskać stabilną remisję.
Podczas przepisywania fonoforezy stosuje się dodatkowe leki miejscowe (ta metoda pozwala lekowi wnikać głęboko pod skórę bezpośrednio do zmiany). W celu maksymalnego wzbogacenia tkanek w tlen lekarz może również zalecić terapię ozonową.
Należy pamiętać, że w niektórych patologiach fizjoterapia jest przeciwwskazana. Nie należy go przepisywać pacjentom z rakiem, nadczynnością tarczycy, cukrzycą, gruźlicą i chorobami zakaźnymi.
Masaż i terapię manualną można podawać jednocześnie z lekami i zabiegami fizjoterapeutycznymi, co pomaga zwiększyć efekt terapeutyczny.
Metody te wpływają na przewodzenie impulsów nerwowych i pomagają normalizować napięcie mięśniowe.
Interwencja chirurgiczna jest wskazana tylko w późnych stadiach choroby, gdy inne metody leczenia są bezużyteczne. Wymagana jest interwencja chirurgiczna, jeśli:
- pacjent cierpi z powodu ciężkich bólów, które nie są powstrzymywane przez leki;
- przepuklina międzykręgowa;
- u pacjenta zdiagnozowano ściskanie rdzenia kręgowego (prowadzi to do naruszenia wrażliwości i funkcji motorycznych - od poczucia słabości do porażenia);
- obserwuje się rozwój zespołu kucyka.
Współcześnie coraz częściej prowadzone są nowoczesne, zaawansowane technologicznie i mało traumatyczne operacje, które znacznie skracają okres rehabilitacji. W przypadku braku powikłań pacjent będzie mógł poruszać się normalnie w ciągu kilku miesięcy po zabiegu.
Środki ludowe
Metody leczenia stosowane w medycynie tradycyjnej pomagają złagodzić ból, zmniejszyć stan zapalny i poprawić mobilność. Podajemy kilka sposobów leczenia środków ludowych osteochondrozy.
- Musisz wziąć surowe ziemniaki, zetrzeć je i wymieszać z naturalnym miodem. Powstałą mieszaninę należy umieścić na plecach i zabezpieczyć bandażem przez co najmniej 2 godziny. Pomaga i przywiązuje się do dotkniętego obszaru ciepłych gotowanych ziemniaków.
- Zetrzyj czosnek i wymieszaj z imbirem w równych częściach. Następnie dodaj trochę oliwy z oliwek. Powstały lek należy wcierać w plecy w nocy, aby poprawić krążenie krwi i zmniejszyć napięcie mięśni.
- Wymieszaj łyżkę oleju mentolowego łyżką oleju jodłowego. Mieszankę należy wcierać w plecy.
- Weź pokruszone igły sosnowe lub świerkowe w ilości ½ łyżki stołowej na 200 ml (1 szklanka) wrzącej wody i pozwól jej zaparzyć przez 30 minut. Pij ½ szklanki 2 razy dziennie.
- Wymieszaj łyżkę jagód brusznicy i ziół miętowych, zaparz gotującą się wodę (1 szklanka), pozwól jej zaparzyć i przecedzić. Rosół pije stopniowo przez cały dzień.
Ponadto mogą nie być odpowiednie dla każdego pacjenta, dlatego przed użyciem ich zaleca się skonsultowanie ze specjalistą.
Fizjoterapia
Fizykoterapia ma na celu wzmocnienie mięśni dolnej części pleców, pośladków i ud, co pomaga złagodzić ból, zmniejszyć stopień naruszenia nerwów i naczyń krwionośnych i powrócić do tej samej elastyczności.
Aby ćwiczenia były jak najskuteczniejsze i nie powodowały szkód, wymagana jest zgodność z niektórymi zaleceniami:
- Ćwiczenia należy wykonywać w ubraniach wykonanych z naturalnej tkaniny, nie ograniczając ruchów;
- obszar lędźwiowy podczas ćwiczeń nie powinien być przechładzaniem;
- jeśli do ćwiczenia wymagane jest zajęcie pozycji leżącej, lepiej jest umieścić okrągły wałek pod dolną częścią nogi;
- rozpoczęcie zajęć powinno być nie wcześniej niż godzinę po posiłku;
- aby uzyskać trwały pozytywny efekt, fizykoterapia powinna być przeprowadzana regularnie;
- ćwiczenia powinny być wykonywane płynnie, powoli, koncentrując się na pracy mięśniowej;
- musisz podążać za oddechem, powinien być gładki i głęboki;
- Przydatne jest prowadzenie dziennika, w którym wprowadzane są zmiany, które mają miejsce od dnia rozpoczęcia ćwiczenia.
Jakie ćwiczenia należy wykonywać zależy od nasilenia objawów osteochondrozy.
W ostrej osteochondrozie lędźwiowej kręgosłupa nie należy ładować, należy podążać za leżeniem (zaleca się używanie materaca ortopedycznego), a ćwiczenia fizyczne można wykonywać leżąc na plecach, powtarzając każdy ruch 8-10 razy. Może doradzić takie ćwiczenia:
- Leżąc na plecach, powinieneś umieścić wałek pod goleniami i zgiąć kolana. Pacjent powinien zgiąć ramiona w pięść i zgiąć się, a także zgiąć nogi w stawie skokowym. Takie ruchy wykonywane są na przemian z każdą ręką i stopą.
- Musisz na przemian zginać i rozpinać nogi, poruszając tylko kolanami. Plecy nie powinny się poruszać.
- Każda stopa z kolei wykonuje ruchy obrotowe.
- Rozciągnij ręce i nogi, a następnie zacznij zginać i rozciągać łokcie obu rąk jednocześnie. Podczas zakrętu musisz oddychać, a podczas zakrętu - wydech. Ręce powinny być trzymane dłońmi do góry.
Ćwiczenia zalecane dla podostrej osteochondrozy lędźwiowej:
- Zginając kolana w pozycji leżącej na wznak, oprzyj się o stopy materaca. Podczas wdechu delikatnie podnieś kość krzyżową, dolna część kręgosłupa piersiowego powinna spoczywać na materacu. Po 1-2 sekundach delikatnie opuść dolną połowę pleców.
- Leżąc na materacu, podczas wdechu, musisz podnieść głowę i napiąć mięśnie brzucha. Na wydechu powróć do pozycji wyjściowej.
- W pozycji leżącej przesuń piętę do pośladków ruchem poślizgowym, bez wyjmowania jej z materaca. Po kilku sekundach wyprostuj nogę. Ruch należy powtarzać dla każdej nogi osobno i obu nóg jednocześnie.
- Z pozycji na czworakach usiądź na piętach pośladków, wykonując ruchy szybujące rękami na materacu. Następnie zajmij pozycję wyjściową.
- Wstań na czworakach, rozluźnij szyję. Podciągnij brodę do klatki piersiowej, zgnij plecy w tył niczym kot, napraw tę pozycję na kilka sekund. Konieczne jest upewnienie się, że głowa nie podnosi się, a plecy, aby utrzymać swoją pozycję.
Pacjenci, którzy osiągnęli remisję, mogą wykonać dowolne z powyższych ćwiczeń.
Jeśli to możliwe, fizykoterapia powinna być wykonywana 3-4 razy dziennie dla każdej formy choroby zwyrodnieniowej krążka lędźwiowego, ale zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem ich wykonywania.
Środki zapobiegawcze
Osteochondroza, podobnie jak większość innych dolegliwości, jest znacznie łatwiejsza do uniknięcia niż próba pozbycia się jej konsekwencji. Aby zminimalizować prawdopodobieństwo rozwoju choroby, zaleca się:
- zapewnić, że dieta jest zdrowa i zrównoważona;
- prowadzić aktywne życie, poruszać się jak najwięcej;
- Nie narażaj kręgosłupa na nadmierne obciążenia;
- wykonywać ćwiczenia mające na celu wzmocnienie mięśni pleców.
Konieczne jest również szybkie leczenie chorób i urazów, które mogą prowadzić do rozwoju osteochondrozy. Jeśli występują nawet drobne objawy, które mogą sygnalizować problemy z kręgosłupem, nie należy opóźniać podróży do lekarza.
Wniosek
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest chorobą, którą należy traktować tak poważnie, jak to możliwe, aby uniknąć poważnych konsekwencji. Jeśli przestrzegasz zdrowego stylu życia i przestrzegasz zalecanych środków zapobiegawczych, prawdopodobieństwo rozwoju patologii będzie minimalne.
Jeśli objawy choroby nadal występują, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Terminowa opieka medyczna jest kluczem do stabilnej remisji, która umożliwia zatrzymanie procesu patologicznego, zachowanie zdolności pacjenta do pracy i do pewnego stopnia przywrócenie poprzedniego stanu układu mięśniowo-szkieletowego.
